Modlitwa Żydowska

Abraham ustanowił modlitwę poranną, jak jest napisane: „A Abraham
obudził się wcześnie rano i udał się na miejsce, na którym pierwotnie
stał”. W innym fragmencie dowiadujemy się, że „stanie” odnosi się do
modlitwy, ponieważ mówi: „I Pinchas stał i modlił się”.

Icchak ustanowił modlitwę popołudniową, jak jest napisane: „Icchak
wyszedł porozmawiać po południu”, a rozmowa skojarzyła mu się z
modlitwą, jak stwierdza, „przed Bogiem wypowie on swoją przemowę”.
Yaakov ustanowił modlitwę wieczorną, jak jest napisane: „i napotkał
miejsce”, a „spotkanie” jest formą modlitwy, jakiej uczymy się od
Boga, kiedy był rozgniewany na ludzi, powiedział: „nie módlcie się do
mnie, nie szukajcie mnie'

[7] A teraz wróć żonę tego męża, a będąc prorokiem, pomodli się za ciebie, i będziesz żył; jeżeli zaś nie wrócisz, wiedz, że umrzesz, ty i wszyscy twoi." [8] I wstał Abimelech rano, i zwołał wszystkie sługi swoje, i opowiedział wszystkie rzeczy te w uszy ich; i zlękli się ludzie owi bardzo. [9] I zawezwał Abimelech Abrahama i rzekł mu: "Cóżeś narobił nam, i czemże zgrzeszyłem przeciw tobie, żeś prawie przywiódł na mnie i na królestwo moje grzech wielki? Czyny, których się nie czyni, uczyniłeś względem mnie."

[17] I pomodlił się Abraham do Boga i uzdrowił Bóg Abimelecha, i żonę jego, i służebnice jego, że rodzić mogły.

[21] I błagał Ic'hak Wiekuistego za żoną swoją, gdyż niepłodną była; i dał mu się ubłagać Wiekuisty, i poczęła Ribka, żona jego,

[7] I przyszedł lud do Mojżesza i rzekł: "Zgrzeszyliśmy, żeśmy narzekali na Wiekuistego i na ciebie; pomódl się Wiekuistemu, aby oddalił od nas te węże!" I pomodlił się Mojżesz za ludem.

[10] Mając tak duszę przepełnioną goryczą, modliła się Wiekuistemu i płakała rzewnie.

[15] I modlił się Chiskjahu Wiekuistemu, i rzekł: [16] Wiekuisty zastępów, Boże Israela, który zasiadasz nad Cherubami! Tyś sam jeden Bogiem wszystkich królestw ziemi, Tyś stworzył niebo i ziemię​​​​​​​

[2] I rzekł: Z niedoli mojej wołałem do Wiekuistego, a ozwał się mi; z wnętrza przepaści błagałem, a usłyszałeś głos mój.

[35] I poczęła jeszcze, i urodziła syna, i rzekła: "Tym razem sławić będę Wiekuistego;" przeto nazwała imię jego: Jehuda. I przestała rodzić.

[1] Wtedy zaśpiewał Mojżesz i synowie Israela pieśń tę Wiekuistemu, a rzekli w tych słowach: "Zaśpiewam Wiekuistemu, bo wzniósł się wielce; rumaka i jeźdźca jego wtrącił w morze!

[1] I zaśpiewała Debora i Barak, syn Abinoama, dnia onego w te słowa: [2] Gdy stargały się więzy w Izraelu, stawił się ochoczo lud, za to wysławiajcie Wiekuistego! [3] Posłuchajcie królowie, uważajcie książęta! Wiekuistemu ja śpiewam, nucę Wiekuistemu, Bogu Izraela.

[1] Poczem modliła się Hanna i rzekła: Raduje się serce moje w Wiekuistym, wywyższył się róg mój przez Wiekuistego; rozwarły się usta moje przeciw wrogom moim, bo się cieszę pomocą Twoją!

[54] A gdy skończył Salomon modlić się Wiekuistemu, całą mianowicie modlitwę i błagalną prośbę tę, powstał z przed ołtarza Wiekuistego, gdzie leżał na kolanach z rozpostartemi ku niebu dłońmi,

Talmud Taanit 2a. Nasi rabini nauczali. W modlitwie Szemy jest
napisane: „służ Bogu z całego serca”. Jak można służyć Bogu sercem?
Poprzez modlitwę!

Prawa modlitwy Majmonidesa

(1) Pozytywnym przykazaniem Tory jest codzienna modlitwa, jak mówi
[Księga Wyjścia 23:25]: „Będziecie służyć Bogu, waszemu Panu”.
Tradycja uczy nas, że ta służba jest modlitwą, jak mówi [Księga
Powtórzonego Prawa 11:13]: „I służcie Mu z całego serca”, a nasi
Mędrcy powiedzieli: Czym jest służba serca? To jest modlitwa.

Nachmanides o micwie modlitwy

.Powiemy, że micwa do modlitwy pochodzi z innego wersetu, który uczy nas, że kiedy jest kryzys, musimy zwrócić się do Boga w
modlitwie, aby wysłuchał i odpowiedział na nasze wołanie. Ale to nie jest micwa każdego dnia.

[9] A gdy wystąpicie do walki na ziemi waszej przeciw wrogowi, któryby wrogował wam, uderzcie na trwogę w trąby, a tém przypomnicie się przed Wiekuistym, Bogiem waszym, i ocaleni będziecie od nieprzyjaciół waszych.

[5] Hannie zaś wydzielał cząstkę jedną podwójną: Hannę bowiem miłował, jakkolwiek był Wiekuisty zawarł łono jej. [6] Draźniła ją jednak współzawodniczka jej, jątrząc bezustannie, aby ją do wzburzenia pobudzić, ponieważ zawarł Wiekuisty łono jej. [7] I tak czynił Elkana rok rocznie; ale ile razy wstępowała do domu Wiekuistego, draźniła ją w ten sam sposób, że płakała a nie jadała. [8] Pytał się tedy jej Elkana, mąż jej: Hanno, czemu płaczesz i czemu nie jesz, a czemu tak smutne serce twoje? Albożem nie milszy tobie niżeli dziesięciu synów? [9] Gdy tedy pewnego razu jedli i pili w Szylo, wstała Hanna - Eli zaś, kapłan, siedział wówczas na krześle u podwoju przybytku Wiekuistego. [10] Mając tak duszę przepełnioną goryczą, modliła się Wiekuistemu i płakała rzewnie. [11] I uczyniła ślub i rzekła: Wiekuisty zastępów, jeżeli raczysz wejrzeć na niedolę służebnicy Twojej, i wspomnisz o mnie, a nie zapomnisz służebnicy Twojej, a obdarzysz służebnicę Twą dziecięciem męzkiem, tedy oddam je Wiekuistemu na wszystkie dni żywota jego, a żadna brzytwa nie tknie się głowy jego. [12] A gdy tak przedłużała modlitwę swoją przed obliczem Wiekuistego, przypatrywał się Eli ustom jej. [13] Ale ponieważ mówiła Hanna w sercu swojem, a poruszały się jedynie jej usta, gdy jej głosu słychać nie było, poczytywał ją Eli za pijaną. [14] I rzekł do niej Eli: Dopókiż udawać będziesz pijaną? Wytrzeźwij się z wina twojego! [15] Hanna wszakże odpowiedziała i rzekła: Nie, panie mój! Kobietą zgnębionego ducha jestem, anim wina, ani upajającego napoju nie piła, lecz wylewałam duszę moją przed obliczem Wiekuistego. [16] Nie miej służebnicy twojej za kobietę nikczemną, bo tylko z nadmiaru frasunku i smutku mojego mówiłam dotąd! [17] Odpowiedział tedy Eli i rzekł: Idźże w pokoju, a Bóg Izraela niechaj spełni prośbę twoją, którejś żądała od Niego!

[1] Poczem modliła się Hanna i rzekła: Raduje się serce moje w Wiekuistym, wywyższył się róg mój przez Wiekuistego; rozwarły się usta moje przeciw wrogom moim, bo się cieszę pomocą Twoją! [2] Nikt tak święty jak Wiekuisty, bo niemasz innego prócz Ciebie, niema opoki jak Bóg nasz! [3] Nie mnóżcie słów wyniosłych, tak bardzo wyniosłych! Niechaj mowy harde nie wychodzą z ust waszych! Wszechwiedzący bowiem jest Wiekuisty, a ważone są przez Niego przedsięwzięcia! [4] Łuk dzielnych się kruszy, a słabi przepasują się mocą. [5] Syci wynajmują się za chleb, a łaknący odpoczywają; gdy niepłodna rodzi siedmioro, więdnie w dziatwę bogata. [6] Wiekuisty uśmierca i ożywia, strąca do grobu i wyprowadza. [7] Wiekuisty czyni biednym i bogatym, poniża i wywyższa. [8] Podnosi z prochu biednego, ze śmiecia dźwiga ubogiego, by go posadzić obok możnych, a stolicę chwały im udziela. Albowiem Wiekuistego są posady ziemi, na których świat założył. [9] Stóp pobożnych swoich strzeże, ale niegodziwi giną w ciemności, bo nie siłą zwycięża człowiek. [10] Wiekuisty, skruszeni będą przeciwnicy Jego, nad każdym z nich zagrzmi z niebios. Wiekuisty sądzić będzie krańce ziemi, użyczy mocy królowi Swemu, wywyższy róg pomazańca Swego!

Rav Hamnuna said: How many significant halakhot can be derived from these verses of the prayer of Hannah? As it says: “And Hannah spoke in her heart, only her lips moved and her voice could not be heard, so Eli thought her to be drunk” (I Samuel 1:13). The Gemara elaborates: From that which is stated here: "Mowiła w sercu swojim" ten, kto się modli, musi mieć intencję w sercu. the halakha that one who prays must focus his heart on his prayer is derived.

"a poruszały się jedynie jej usta"--od tego uczymy się że kiedy modlimy się muśimy poruszać ustami.

"jej głosu słychać nie było"--nie wolno podnosić głosu w modlitwie

Dopókiż udawać będziesz pijaną-pijanemu zabrania się modlić

Incidental to this discussion of Hannah’s prayer, the Gemara explores related topics. In her prayer, Hannah said: “And she swore an oath and said, Lord of Hosts [Tzeva’ot] if You will indeed look upon the affliction of Your maidservant and remember me, and not forget Your maidservant and will give Your maidservant a male child, I will give him to the Lord all the days of his life, and there shall be no razor come upon his head” (I Samuel 1:11). Rabbi Elazar said: From the day that the Holy One, Blessed be He, created His world, there was no person who called the Holy One, Blessed be He, Lord of Hosts until Hannah came and called Him Lord of Hosts. This is the first time in the Bible that God is referred to by this name. Rabbi Elazar explains that Hannah said before the Holy One, Blessed be He: Master of the Universe, are You not the Lord of the Hosts, and of all of the hosts and hosts of creations that You created in Your world, is it difficult in Your eyes to grant me one son? The Gemara suggests a parable: To what is this similar? It is similar to a flesh and blood king who made a feast for his servants. A poor person came and stood at the door. He said to them: Give me one slice of bread! And they paid him no attention. He pushed and entered before the king. He said to him: My lord, the King, from this entire feast that you have prepared, is it so difficult in your eyes to give me a single slice of bread? As for the double language in the verse, “if you will look upon [im ra’o tireh],” Rabbi Elazar said: Hannah said before the Holy One, Blessed be He: Master of the Universe, if You will look upon [ra’o] me now, fine, and if not, in any case You will see [tireh]. What was Hannah threatening? She said: I will go and seclude myself with another man before Elkana, my husband. Since I secluded myself, they will force me to drink the sota water to determine whether or not I have committed adultery. I will be found innocent, and since You will not make Your Torah false [pelaster], I will bear children. With regards to a woman who is falsely suspected of adultery and drank the sota water, the Torah says: “And if the woman was not defiled, but was pure, then she shall be acquitted and she shall conceive” (Numbers 5:28).

[8] I wystawią Mi świątynię, abym zamieszkał w pośród nich.

[4] Jagnię jedno sprawiaj zrana, a jagnię drugie sprawiaj nad wieczorem

[5] I przynieśli co rozkazał Mojżesz przed przybytek zboru; i przystąpił cały zbór i stanął przed Wiekuistym. [6] I rzekł Mojżesz: "To, co rozkazał Wiekuisty, uczyńcie a ukaże się wam Majestat Wiekuistego." [7] Rzekł zaś Mojżesz do Ahrona: "Przystąp do ofiarnicy i spełnij ofiarę twą zagrzeszną i całopalenie twoje, i dopełnij rozgrzeszenia za siebie i za lud; spełnij téż ofiarę od ludu i dopełnij rozgrzeszenia za nich, jak rozkazał Wiekuisty." [8] I przystąpił Ahron do ofiarnicy, i zarznął cielca zagrzesznego za siebie; [9] I podali mu synowie Ahrona krew, i zamoczył palec swój we krwi, i pomazał narożniki ofiarnicy; krew zaś pozostałą wylał u podstawy ofiarnicy; [10] Łój zaś i nerki i przeponę wątroby z ofiary zagrzesznej puścił z dymem na ofiarnicy, jak rozkazał Wiekuisty Mojżeszowi. [11] A mięso i skórę spalił w ogniu za obozem. [12] Zarznął téż całopalenie, i podali mu synowie Ahrona krew, i pokropił nią ofiarnicę w około; [13] I całopalenie podali mu w kawałach jego, wraz z głową, i puścił je z dymem na ofiarnicy. [14] I wymył trzewa i golenie, i puścił z dymem wraz z całopaleniem, na ofiarnicy. [15] Poczém przywiódł ofiarę od ludu, i wziął kozła zagrzesznego ludu, i zarznął go, i spełnił obrządek rozgrzeszenia, jak u pierwszego. [16] I przyniósł całopalenie i spełnił je wedle przepisu. [17] Przyniósł téż ofiarę śniedną, i napełnił nią dłoń swoję i puścił z dymem na ofiarnicy, oprócz całopalenia porannego. [18] I zarznął wołu i barana na ofiarę okupną za lud; i podali mu synowie Ahrona krew, i pokropił nią ofiarnicę w około. [19] I łoje téż z wołu, i z barana ogon, i pokrywający łój, i nerki i przeponę wątroby. [20] I włożyli łoje na mostki, i puścił z dymem łoje na ofiarnicy. [21] A mostki i łopatkę prawą - stawił Ahron jako przedstawienie przed Wiekuistym, jako był rozkazał Mojżesz. [22] I podniósł Ahron ręce swoje do ludu i błogosławił im; i zstąpił, spełniwszy ofiarę zagrzeszną, i całopalenie i ofiarę okupną. [23] I wszedł Mojżesz i Ahron do przybytku zboru; i wyszli, i pobłogosławili lud. I ukazał się Majestat Wiekuistego całemu ludowi: [24] I wyszedł ogień z przed Wiekuistego i pochłonął na ofiarnicy całopalenie i łoje; i widział to lud cały i wydali okrzyk i padli na oblicze swoje.

modlitwy zamiast ofiare ustanowili.

And it was taught in a baraita in accordance with the opinion of Rabbi Yehoshua ben Levi that the laws of prayer are based on the laws of the daily offerings: Why did the Rabbis say that the morning prayer may be recited until noon? Because, although the daily morning offering is typically brought early in the morning, it may be sacrificed until noon. And Rabbi Yehuda says: My opinion, that the morning prayer may be recited until four hours into the day, is because the daily morning offering is sacrificed until four hours. And why did the Rabbis say that the afternoon prayer may be recited until the evening? Because the daily afternoon offering is sacrificed until the evening. Rabbi Yehuda says that the afternoon prayer may be recited only until the midpoint of the afternoon because, according to his opinion, the daily afternoon offering is sacrificed until the midpoint of the afternoon. And why did they say that the evening prayer is not fixed? Because the burning of the limbs and fats of the offerings that were not consumed by the fire on the altar until the evening. They remained on the altar and were offered continuously throughout the entire night. And why did the Rabbis say that the additional prayer may be recited all day? Because the additional offering is brought throughout the entire day. However, Rabbi Yehuda says that the additional prayer may be recited until the seventh hour of the day, because the additional offering is sacrificed until the seventh hour.

[28] Zwróć się jednak do modlitwy i błagania sługi Twojego, Wiekuisty Boże mój, abyś wysłuchał wołanie i modlitwę, którą sługa Twój dzisiaj do Ciebie zanosi. [29] Aby czuwały oczy Twoje dniem i nocą nad przybytkiem tym, nad miejscem, o którem przyobiecałeś: tu będzie imię Moje, abyś wysłuchał modlitwę, którą wznosić będzie sługa Twój na miejscu tem. [30] A chciej wysłuchać błagalnych próśb sługi Twojego i ludu Twego izraelskiego, któremi modlić się będą na miejscu tem; tak, chciej wysłuchać z miejsca siedziby Twojej, z nieba, a wysłuchawszy racz odpuścić! ... [35] Gdyby zawartem było niebo a nie było deszczu, ponieważ zgrzeszyli przeciw Tobie, a modlili się na miejscu tem, wyznawając imię Twoje a nawracając się z grzechu swego, ponieważ upokorzyłeś ich, [36] Chciej tedy wysłuchać z nieba i odpuścić grzech sług Twoich i ludu Twego izraelskiego, wskazując im drogę dobrą, którą postępować powinni; a chciej zesłać deszcz na ziemię, którą oddałeś ludowi Twemu w dziedzictwo. [37] Gdyby głód nastał w kraju, gdyby mór, śnieć, rdza, albo szarańcza i chrząszcz go nawiedził, gdyby go wróg jego oblegał w kraju, w własnych miastach jego, gdyby jakabądź plaga, jakabądż niemoc wybuchła, [38] Jakakolwiek tedy modlitwa, jakakolwiek prośba zaniesiona będzie przez któregobądź człowieka, albo przez cały lud Twój izraelski, ktoby tylko poznał ranę serca swego a wyciągnąłby ręce swe w przybytku tym: [39] Chciej wtedy wysłuchać z nieba, miejsca siedziby Twojej, i odpuścić i zrządzić, aby dane było każdemu wedle dróg jego, tak jak Ty serce jego poznasz - bo Ty sam jeden znasz serce wszystkich synów ludzkich. [40] Aby się obawiali Ciebie po wszystkie dni, dopóki żyć będą na ziemi, którą oddałeś ojcom naszym. [41] Ale i cudzoziemca, który do ludu Twego izraelskiego nie należy, jeżeliby z dalekiej ziemi przybył gwoli imieniu Twojemu - [42] Albowiem usłyszą o wielkim imieniu Twojem, o ręce Twej przemożnej i ramieniu Twojem wyciągniętem - jeżeliby przybył a pomodlił się w przybytku tym -

Właściwa intencja: co jest implikowane?
Każda modlitwa, która nie jest [recytowana] z właściwą intencją, nie jest modlitwą. Jeśli ktoś modli się bez właściwej intencji, musi powtarzać swoje modlitwy z właściwą intencją.
Ktoś, kto jest zdezorientowany lub niespokojny, nie może się modlić, dopóki się nie uspokoi. Dlatego temu, kto wraca z podróży i jest zmęczony lub rozdrażniony, nie wolno się modlić, dopóki się nie uspokoi. Nasi mędrcy nauczali, że należy odczekać trzy dni, aż odpocznie i umysł się uspokoi, a potem będzie mógł się modlić.

Co oznacza [właściwa] intencja?
Należy oczyścić swój umysł ze wszystkich myśli i wyobrazić sobie, że stoi się przed Boską Obecnością. Dlatego przed modlitwą należy chwilę posiedzieć, aby skupić uwagę, a następnie pomodlić się w przyjemny i błagalny sposób.
Nie należy modlić się jak ktoś, kto dźwiga ciężar, który go zdejmuje i odchodzi. Dlatego po modlitwie musisz chwilę posiedzieć, a potem się wycofać.
Pobożni poprzednich pokoleń czekali godzinę przed modlitwą i godzinę po modlitwie. Oni [także] przedłużyli swoje modlitwy o godzinę.

Podobnie, nie należy modlić się wśród śmiechu czy braku szacunku, rozmowy, kłótni czy złości, ale raczej wśród słów Tory.
[Jednak nie należy wstawać do modlitwy] pośród sądu lub [trudnej] kwestii halachicznej, nawet jeśli są to słowa Tory, aby umysł nie był rozproszony przez halachę, o której mowa. Raczej [należy się modlić] pośród słów Tory, które nie wymagają głębokiego skupienia, jak np. przyjęte już prawa.

Nawet w czasach Talmudu byli Amora'im, którzy narzekali na trudności z koncentracją podczas modlitwy. Y. Berakhot 2:4 odnotowuje, że R. Ḥiya mówi, że nigdy nie był w stanie mieć kavany podczas swojej modlitwy. Pewnego razu, kiedy próbował skoncentrować się na modlitwie, zastanawiał się, czy Minister A czy Minister B jest ważniejszy w oczach króla. Shmuel powiedział: „Kiedy się modliłem, policzyłem nowo wyklute pisklęta”. R. Bon bar Ḥiya powiedział: „Kiedy się modliłem, liczyłem rzędy budynku”. R. Matania powiedział: „Jestem wdzięczny za moją głowę, bo nawet gdy nie zwracam uwagi na to, co mówię, ona umie się kłaniać Modimowi”. Wypowiedzi tych czołowych Amora'im uczą nas, że trudno jest mieć kavanę od początku do końca modlitwy. Nawet jeśli musimy starać się skoncentrować tak bardzo, jak to możliwe, nie należy tracić ducha, gdy nie skupia się prawidłowo. Nawet ta, która większość swojej modlitwy śniła, nie powinna rozpaczać; powinna raczej spróbować mieć kavanę, recytując pozostały berakhot.

Micwa modlitewna jest idealnie wykonywana po hebrajsku, ponieważ to w tym języku Anshei Kneset HaGedolah skomponował treść modlitwy i to właśnie Język Święty posłużył do stworzenia świata. Jednak b'dieved, który nie rozumie hebrajskiego, może wypełniać swoje obowiązki w innych językach (Sotha 32a; Shulchan Aruch 62:2).

Pozwolenie na modlitwę w jakimkolwiek języku wydawane jest na zasadzie tymczasowej koncesji (k'hora'at sha'ah), zwłaszcza dla tych, którzy nie rozumieją hebrajskiego. Zabrania się jednak tworzenia „minjana”, który będzie regularnie modlił się w innym języku. Był to jeden z grzechów ruchu reformatorskiego, który przetłumaczył modlitwy na język niemiecki i ustanowił nabożeństwa w języku obcym, powodując, że następne pokolenia zapomniały o świętym języku, ustępując miejsca porzuceniu judaizmu i asymilacji (Chatam Sofer, Orach Chaim, 84 i 86; Miszna Berura 101:13; patrz dalej w tej księdze 17:8).

Dziękuje Ci, królu Żyący i Trwający, że zwróciłeś mi miłosiernie moją duszę (zrób krótką pauzę) wielka jest Twoja wierność.

mode ani lefanecha melech chaj vekajam szehechazarti niszmati bechemla, raba emunatecha.

pociątkiem mądrości jest bojażń Boża-ona daje--dobre zrozumienie wszystkim, którzy spełniają [przykazania]; jefo chwała trwa na wieki. Blogosłwanie imię chwały Jego królestwa na wieki

Błogosławiony jesteś Ty Haszem, nasz Bóg, Król świata, który uświęcił nas swoimi przykazaniami i nakazał nam obmywanie rąk

[11] Według wskazówki, którą ci wskażą, i według prawa, które ci powiedzą, postąpisz; nie zboczysz od słowa, które ci powiedzą, ani na prawo, ani na lewo!

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, Król świata, który ukształtował człowieka z mądrością i stworzył w nim otwory i szpary, jest objawione i znane przed Tronem Twojej chwały, że jeśli jedno z nich zostałoby rozdarte lub jedno z nich zostałoby zablokowane, nie byłoby możliwe przeżyć i stać przed Tobą. Błogosławiony Jesteś Ty, Haszem, który leczy wszelkie ciało i działa w cudowny sposób.

Boże mój, dusza moja, która mi dałeś, jest czysta. Ty ją stworzyłeś, Ty ją ukształtowałeś, Ty ją tchnąłeś we mnie, Ty jej strześesz w moim wnętrzu i Ty w przyszłości zabierzesz ją ode mnie i zwrócisz mi ją, gdy przydzie czzas. Nieustannie, gdy dusza jest we mnie, dziękuje Tobie, Haszem, mój Boże i Boże moich ojców, Wladco wszystkich dziel, Panie wszystkich dusz. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który zwraca dusze martwym ciałom.

[5] Jakże piękne namioty twoje Jakóbie, siedziby twoje Israelu! [7] A ja w wielkiéj łasce Twojéj, wstąpię do domu Twojego, ukorzę się w przybytku Twoim świętym, w bojaźni przed Tobąץ [8] Boże, umiłowałem siedzibę domu Twojego, i miejsce przybytku chwały Twojéj. [13] A ja - modlitwa moja do Ciebie Boże, w porę łaski Panie; w wielkiém miłosierdziu Twojém, odpowiedz mi ziszczeniem pomocy Twojéj.

Pan wszechświata, który królowa za nim wszelka forma została stworzona.

W czasie, gdy wszystko powstało, z jego woli, wtedy został ogłoszony królem.

A po tym, gdy skończy się wszystko, on sam-Straszliwy--będzie królował.

On był on jest on będzie wspaniałości.

On jest jedyny nie ma drugiego, by [go] z Nim porównać, by [go] z Nim zestawić.

Bez początku, bez końca, jego jest siła i panowanie.

On jest moim Bogiem, moim żyjącym wybawcą, opoką w moim cierpieniu, w czasie niedoli.

On jest moim sztandarem i moją ucieczką, udziałem mojego kielicha w dniu, gdy będę Go wołał.

W Jego ręce powierzam mojego ducha, gdy spie i gdy się budzę, a z moim duchem moje ciało. Haszem jest ze mną, nie będę się lękał.

Niech będzie wywyższony i wychwalony Bóg, który żyje, istnieje--a czas nie dotyczy Jego istnienia.

Jedyny-i nie ma takiej jedyności, jak jego jedyność, Nieprzenikniony-i Jego jedyność nie ma końca.

Nie ma wyglądu cielesnego i nie ma ciała, Jego świętość jest nieporównana.

Poprzedza każdą stworzoną istotę, pierwszy-i nic nie poprzedza Jego pierwszeństwa.

Oto Pan świata, wszystkiego, co ukształtowany.

Okazuje swoją wielkość i swoje królestwo.

Dzielił obfitego strumienia swojego proroctwa ludiom swoim zaskarbionym, [ludziom] Swojej wspaniałości.

Nie powstał więcej w Israelu nikt taki jak Moshe, prorok, spoglądający w jego oblicze.

Torę prawdy Bóg dał Swojemu ludowi, poprzez Swojego proroka, zaufanego Swojego domu.

Nie zmienisz się Bóg i nie odmieni Swojego prawa na nic innego, przez wieczność.

[On] bada nasze ukryte [sekrety], widzi koniec spraey od jej pocątku.

Wyświadcza człowiekowi dobro według jego czynów, wymierza złoczyńcy zło według jego niegodziwości.

Ześle na koniec dni Swojego masziacha, by wykupić tych, którzy oczekują nadejścia Jego ostatecznego zbawienia.

W Swojej wielkiej dobroci Bóg ożywi zmarłych, błogosławione na wieki Jego Imię godne chwały.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który uświećił nas Swoimi przykazaniami i nakazał nam zajmować się słowami Tory.

Spraw, Haszem, nasz Bożę, żę słowa Twojej Tory będą nam słodyczą w naszych ustach i w ustach Twojego ludu, Domu Jisraela. Obyśmy my i nasze potomstwo, i potwomstwo Twojego ludu, Domu Jisraela, wsczyscy znali Twoje Imię i uczyli się Twoje Tory dla niej samej. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, ktory uczy Tory Swój lud--Jisraela.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który wybrał nas sposród wszystkich narodów i dał nam Swoją Torę. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który daje Torę.

Niechaj pobłogosławi cię Wiekuisty, a strzeże cię! [25] Niechaj przyświeca Wiekuisty obliczem Swojém tobie, a miłościwym ci będzie! [26] Niechaj zwróci Wiekuisty oblicze Swoje ku tobie, a da ci pokój!

To są rzeczy, które nie mają [wyznaczonej] miary: [pozostawianie] skraju [nie zżętego] pola [dla biednych], pierwsze owoce [na ofiare], pielgrzymowianie [do Jerozolimy], akty dobroczynności i nauka Tory.

To są rzeczy, których owoc człowiek spożywa na tym świecie, a zasługa spełnia mu się w Świecie Przyszłym. Oto one: szacunek dla ojca i matki, akty dobroczynności, wczesne [przybywanie do] domu nauki o świcie i wieczorem, pryzmowanie gości, odwiedzanie chorych, wyposażanie [ubogie] panny młodej, odprowadzanie zmarłego, skupienie w modlitwie, wyprowadzanie pokoju pomiędzy człowiekiem i jego przyacielem, ale nauka tory przewyższa [to] wszystko.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, ktøry kał kogutowi rozum, by odróział dzień od nocy.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który. nie uczynił mnie nie-żydem/żydowka.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który nie uczynił mnie niewolnikiem/niewolnica.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który nie uczynił mnie kobietą

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który uczinył mnie według swojej woli.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który otwiera (oczy) niewidomym.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który ubiera nagich

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który prostuje pochylonych

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który rozpościera ziemię nad wodami

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który zaspokaja każda moją potrzebe

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który przygotowuje kroki człowieka.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata który opasuje Jisraela potęga

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który koronuje Jisraela wspaniałością

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który daje siłe wycerpanemu.

Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, nasz Bóg, król świata, który usuwa sen z moich oczu i uśpienie z moich powiek. Oby było twoją wolą, Haszem, nasz Boże i Boże naszych ojców, że wdrożysz nas w Twoją Torę i przywiążesz nas do Twoich przykazań. Nie prowadż nas ku grzechowi ani ku odstępostwu czy wykroceniu, ani na próby, ani na pogardę. i oby nie rządziła nami zła skłonność. Oddal. nas od złego człowieka i od złego przyaciela. i przywiąż nas do dobrej skłonność, by była poddana Tobie. Daj nam, dzisiaj i każdego dnia, życzliwość, dobroć i wyrozumiałość w Twoich oczach i w oczach wszystkich, którzy nas widzą, i wyświadcz nam łaskawe dobrodziejstwa. Błogosławiiony jesteś Ty, Haszem, który wyświadcza łaskawe dobrodziejstwa Swojemu ludowi, Jisraelowi.

Oby było Twoją wolą, Haszem, mój Bożę i Boże moich ojców, żę wybawisz mnie dzisiaj i każdego dnia od zuchwałych i od zuchwałości, od złego człoweika i od złego przyaciela, i od złego sąsiada, od złego przypadku i od niszczącego oskarżyciela; od surowego wyroku i od surowego sędziego-czy jest on członkiem Przymierza, czy. nie jest on członkiem Przymierza.

Boże nasz i Boże naszych ojców, wspomnij o nas przychylnie przed Tobą i nawiedz nas zbawieniem i miłosierdziem z najwyższych, pradawnych niebios. Wspomnij dla nas, Haszem, nasz Bożę, miłosć przodków-Awrahama, Jicchaka i jaakowa, Twoich sług-przymierze, dobroć i przysięgę, która złożyłeś Avrahamowi,, naszemu Praojcu, na górze Morija i związanie, gdy związał Jicchaka, swojego syna, na ołtarrzu, jak jest napisane w Twojej Torze.

[1] I stało się po wypadkach tych, że Bóg doświadczył Abrahama, i rzekł do niego: "Abrahamie!" a rzekł: "Oto jestem!" [2] I rzekł: "Weźże syna twojego, jedynaka twojego, którego miłujesz, Ic'haka, a idź do ziemi Moria, i złóż go tam jako całopalenie, na jednej z gór, którą wskażę tobie." [3] I wstał Abraham rano, i osiodłał osła swojego, i zabrał dwóch pachołków swoich z sobą, i Ic'haka, syna swego, i narąbał drew dla całopalenia, i powstał i poszedł na miejsce, o którém powiedział im Bóg. [4] Dnia trzeciego, podniósł Abraham oczy swoje, i ujrzał miejsce ono zdaleka. [5] I rzekł Abraham do pachołków swoich: "Zostańcie wy tu przy ośle; a ja i chłopię pójdziemy do onąd, i pokłonim się, i powrócim do was." [6] I wziął Abraham drwa na całopalenie, i włożył je na Ic'haka, syna swego; i wziął w rękę swoję ogień i nóż; i poszli obaj razem. [7] I rzekł Ic'hak do Abrahama, ojca swojego, i powiedział: "Ojcze mój!" I rzekł: "Oto jestem, synu mój!" I rzekł: "Oto ogień i drwa, a gdzież jagnię na całopalenie?" [8] I rzekł Abraham: "Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój!" i szli obaj razem. [9] I przybyli do miejsca, o którém mówił mu Bóg; i zbudował tam Abraham ofiarnicę, i ułożył drwa, i związał Ic'haka, syna swego, i położył go na ofiarnicę, ponad drwami. [10] I wyciągnął Abraham rękę swoję, i wziął nóż, by zarznąć syna swego. [11] Ale zawołał nań anioł Wiekuistego z nieba, i rzekł: "Abrahamie! Abrahamie!" a rzekł: "Oto jestem!" [12] I rzekł: "Nie wyciągaj ręki twojej na chłopca i nie czyń mu nic; gdyż teraz wiem, że bogobojnym jesteś, a nie oszczędzałeś syna twego, jedynaka twojego, dla Mnie." [13] I podniósł Abraham oczy swoje, i spojrzał, a oto baran, który potem uwiązł w gęstwinie rogami swojemi. I poszedł Abraham, i wziąwszy barana, złożył go na całopalenie, miasto syna swojego. [14] I nazwał Abraham imię miejsca onego: "Wiekuisty upatrzy; ztąd mówią po dziś dzień: na górze Wiekuistego ukaże się." [15] I zawołał anioł Wiekuistego na Abrahama po raz wtóry z nieba. [16] I rzekł: "Na Siebie przysięgam, rzecze Wiekuisty, że ponieważ uczyniłeś to, a nie oszczędzałeś syna twojego, jedynaka twojego: [17] Że pobłogosławię cię, i rozmnożę potomstwo twoje, jako gwiazdy nieba, i jako piasek, co na brzegu morza; a zdobędzie ród twój bramy wrogów swoich; [18] I błogosławić się będą potomstwem twojém wszystkie narody ziemi, w nagrodę tego, żeś usłuchał głosu Mojego."

Panie świata, oby było Twoją wolą, Haszem, nasz Boże i Boże naszych ojców, żę wspomnisz dla nas przymierze naszych przymierze naszych Praojców i tak jak Avraham, nasz Praojciec, powstzymał swoje współczucie dla swojego jedynego syna i chciał go zabić, aby wypełnić Twoją wolę, tak niech Twoje miłosierdzie powstrzyma Twoje zagniewanie na nas i niech przepełni Cię Twoje miłosierdzie. Złagodż to, czego wymaga Twoje prawo, i postżp wobec nas, Haszem, nasz Boże, według Swojej dobrocii Swojego miłosierdzia, i w Swojej wielkiej dobroci odwróć Swoj gniew od Twojego ludu i od Twojego miasta, i od Twojego kraju, i od Twojego dziedzictwa. Ustanów dla nas, Hasze, nasz Boże, to, o czym nas zapewniłeś poprzez Twojego sługę Moszego, jak jest powiedzane "wspomnę na moje przymierz z Jaakowem i także na Moje przymierze z Jicchakem, wspomnę też na Moje przymierze z Avrahamem i wspomnę na ziemię.

Niech człowiek zawsze trwa w bojażni przed niebem-i w ukryciu, i jawnie; niech dziękuje za Prawdę i mówi prawdę w swoim sercy. Niech wstaje rano i mówi: Panie wszystkich światów, nie ze wsględu na naszą sprawiedliwość przeedstawiamy Ci nasze błagania, ale przez wzgląd na Twoje wielkie miłosierdzie. Czym jesteśmy? Czym jest nasze życie? Czym jest nasza dobroć? Czym nasza sprawiedliwość? Czym nasze wybawienie? Czym nasza siłą Czym nasza potęga? Co powiemy przed Tobą, Haszem, nasz Boże i Bożę naszych ojców? Czyż wszyscy bohaterowie nie są jak nicość wobec Ciebie? A sławni ludzie-jakby nie istnieli? Medrcy-jak bez wiedzy? A uczeni-jak bez rozumu? Bo większość ich dzieł to pustka, a dni ich życia to marność wobec Cibie. i nie ma wyższością człowieka nad zwiezęciem, bo wszytko jest narnością.

Ale my jesteśmy Twoim ludem, dziećmi Avrahama-Twojego ukochanego, któremy przysiągłeś na górze Morija; jesteśmy potomstwem Jicchaka-jego jedynego syna, ktorego związał na ołtarzu; jesteśmy zgromadzeniem Jaakowa-Twojego pierworodnego syna. Z powodu Twojej miłości, którą go ukochałeś go imieniem Jisrael i Jeszurun.

Dlatego mamy obawiązek dziękować ći, wielbić Cię, wysławiać Cię, błogosławić Cie i uświęcać, i oddawać hołd i podziękowanie Twojemy imieniu. Szczęśliwi jesteśmy-jak dobry jest nasz dział! I jak miły jest nasz los! I jak piękne nasze dziedzictwo! Szczęśliwi jesteśmy, że od nawcześniejszej pory do napóżniejszej, wieczorem i rano, mówimy dwokrotnie, kazdego dnia:

Słuchaj Jisraelu-Bóg jest naszym Bogiem, Bog jest jedyny.

po cichu

Błogosławione imię chwały jego królestwa na wieki.

[5] A będziesz miłował Wiekuistego, Boga twojego, całém sercem twojém, i całą duszą twoją, i całą mocą twoją. [6] I niechaj będą słowa te, które ci przykazuję dzisiaj, na sercu twojém! [7] I wpajaj je dzieciom twoim, i rozmawiaj o nich, bawiąc w domu twoim, i idąc drogą, i kładąc się, i wstawając. [8] I nawiążesz je jako znak na rękę twoję, i niechaj będą przepaską między oczyma twojemi. [9] I napiszesz je na podwojach domu twego, i na bramach twoich!

Ty-przed stworzeniem świata, Ty-od stworzenia świata, Ty-w tym świecie, Ty-w przyszłym świecie. Uświęć Swoje Imię przez uświęcających Twoje zbawienie podnieś i wywyższ naszą chwałę. Błogosłwiony jesteś Ty, Haszem, który uświęca Swoje Imię pomiędzy mnogością ludzi. Amen.

Ty jesteś Haszem, nasz Bóg, na niebie i na ziemi, i w najwyższych niebiosach. Prawdziwie-Ty jesteś Pierwszy i Ty jesteś Ostatni, i nie ma oprócz Ciebie innego boga. Zbierz z czterech krańców ziemi tych, którzy Ci ufają, niech poznają i dowiedzą się wszyscy, którzy chodzą po świecie, że jedynie Ty jesteś Bogiem, ponad wszelkimi królestwami ziemskimi. Ty utworzyłeś. niebo i ziemię, morze i wszystko, co jest w nich. kto sposród najwyższych czy najniższych-powie Tobie: "Co robisz"? Ojcze nasz w niebie, uczyń dla nas dobro ze względu na Twoje wielkie imię, które było nam ogłoszone. Wypełnij dla nas, Boże nasz, to co jest napisane: "w tym czasie sprowadzę was, w tym czasie zbiorę was, dam wam chwałę i sławę wśród wszystkich narodów ziemi, gdy będę sprowadzał waszych wygnańców, na waszych oczach-po-wiedział Haszem.

(3) (Bamidbar 28:1-8)[1] I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł: [2] "Rozkażesz synom Israela a powiesz im: ofiary Mojej, chleba Mojego z ofiar Moich ogniowych, woni przyjemnej dla Mnie, przestrzegajcie - abyście Mi ją przynosili czasu swojego. [3] I powiesz im: oto ofiara ogniowa, którą przynosić macie Wiekuistemu: jagniąt - rocznych, zdrowych, dwoje na dzień, - jako całopalenie ustawiczne. [4] Jagnię jedno sprawiaj zrana, a jagnię drugie sprawiaj nad wieczorem. [5] I dziesiątą część efy mąki przedniej na ofiarę śniedną, zaczynionej oliwą wytłoczoną, czwartą częścią hynu. [6] Całopalenie to ustawiczne, spełnione przy górze Synai, na woń przyjemną, na ogniową ofiarę Wiekuistemu; [7] A zalewka jej - czwarta część hynu na jagnię jedno; na świętém miejscu wylewać będziesz zalewkę mocną Wiekuistemu. [8] A jagnię drugie sprawiaj nad wieczorem, z taką ofiarą śniedną jak z rana, i z taką zalewką spełniaj je, - na ofiarę ogniową, na woń przyjemną Wiekuistemu.

(2) Exalted and sanctified be His great Name

(3) in the world which He created according to His will and may He rule His kingdom. In your lifetime and in your days, and in the lifetime of the entire House of Israel, speedily and in the near future— and say Amein.

(4) May His great Name be blessed forever and for all eternity.

(5) Blessed and praised, glorified, and exalted and uplifted, honored and elevated and extolled be the Name of the Holy One, blessed is He;

(6) above (Ten Days of Penitence: far above) all the blessings and hymns, praises and consolations which we utter in the world—and say Amein.

(7) Upon Israel, and upon our Sages, and upon their disciples, and upon all the disciples of their disciples, and upon all those who engage in Torah study in this land and in every land. May there be unto them and unto you abundant peace, favor, kindness, compassion, long life, ample sustenance and redemption from their Father Who is in heaven and on earth, —and say Amein.

[1] Psalm, pieśń na poświęcenie domu przez Dawida. Wynosić Cię będę Boże, boś mnie wywiódł z toni, i nie uradowałeś nieprzyjaciół moich. [2] Boże Panie mój, wołałem do Ciebie, a Tyś mnie uleczył. [3] Boże, wywiodłeś z otchłani duszę moję, utrzymałeś mnie przy życiu, żem nie zstąpił do grobu. [4] Śpiewajcie Bogu pobożni, dziękujcie imieniu Jego Świętemu. [5] Bo chwilę trwa Jego gniew, a życie całe Jego łaska; wieczorem gości płacz, z rana - wesele. [6] A ja rzekłem w powodzeniu mojém: nie zachwieję się na wieki. [7] Boże w łasce Twojéj, ustanowiłeś na górze mojéj potęgę; ukryłeś oblicze Twoje, a byłem strwożony. [8] Do Ciebie Boże wołałem, do Pana się modliłem. [9] Jakiż pożytek ze krwi mojéj, gdy znijdę do grobu; czyż może wielbić Cię proch, wygłaszać prawdę Twoję. [10] Wysłuchaj o Boże i zmiłuj się nademną; Boże, bądź wybawcą moim. [11] Wtedyś przemienił żałobę mą w taniec, rozwiązałeś wór mój, i przepasałeś mnie uciechą. [12] Aby Cię opiewała sława i nie zamilkła; Boże, Panie mój, wiecznie Cię wysławiać będę.

(1) Exalted and sanctified be His great Name

(2) in the world which He created according to His will and may He rule His kingdom. In your lifetime and in your days, and in the lifetime of the entire House of Israel, speedily and in the near future— and say Amein.

(3) May His great Name be blessed forever and for all eternity.

(4) Blessed and praised, glorified, and exalted and uplifted, honored and elevated and extolled be the Name of the Holy One, blessed is He;

(5) above (Ten Days of Penitence: far above) all the blessings and hymns, praises and consolations which we utter in the world—and say Amein.

(6) May there be abundant peace from heaven and a good life for us and for all Israel, —and say Amein.

(7) He Who makes peace (Ten Days of Penitence: the peace) in His high heavens may He, in His mercy, make peace for us and for all Israel, —and say Amein.

(1) This blessing introduces the Pesukei Dezimrah . It was mentioned by Rabbi Isaac Alfasi (Rif) over 800 years ago in his commentary to Maseches Berachos 32. The Taz (Orach Chaim 51:1) states that this prayer was instituted by the “Men of the Great Assembly.” The blessing contains eighty-seven words suggesting the numerical value of פָּז poz, refined gold.

(2) Blessed is He Who spoke, and the world came into being, blessed is He; blessed is He Who maintains the creation; blessed is He Who says and does; blessed is He Who decrees and fulfills; blessed is He Who has compassion on the earth; blessed is He Who has compassion on the creatures; blessed is He Who rewards well those who fear Him, blessed is He Who lives forever and exists eternally; blessed is He Who redeems and saves blessed is His Name. Blessed are You, Adonoy, our God, King of the Universe, the Almighty, the merciful Father, Who is verbally extolled by His people, praised and glorified by the tongue of His pious ones, and His servants, and through the songs of David Your servant. We will extoll You, Adonoy our God, with praises and psalms; we will exalt, praise, and glorify You; we will mention Your Name, and proclaim You—our King, our God. Unique One, Life of the worlds, King, praised and glorified forever is His great Name. Blessed are You, Adonoy, King, Who is extolled with praises.

[1] Psalm, pieśń na poświęcenie domu przez Dawida. Wynosić Cię będę Boże, boś mnie wywiódł z toni, i nie uradowałeś nieprzyjaciół moich. [2] Boże Panie mój, wołałem do Ciebie, a Tyś mnie uleczył. [3] Boże, wywiodłeś z otchłani duszę moję, utrzymałeś mnie przy życiu, żem nie zstąpił do grobu. [4] Śpiewajcie Bogu pobożni, dziękujcie imieniu Jego Świętemu. [5] Bo chwilę trwa Jego gniew, a życie całe Jego łaska; wieczorem gości płacz, z rana - wesele. [6] A ja rzekłem w powodzeniu mojém: nie zachwieję się na wieki. [7] Boże w łasce Twojéj, ustanowiłeś na górze mojéj potęgę; ukryłeś oblicze Twoje, a byłem strwożony. [8] Do Ciebie Boże wołałem, do Pana się modliłem. [9] Jakiż pożytek ze krwi mojéj, gdy znijdę do grobu; czyż może wielbić Cię proch, wygłaszać prawdę Twoję. [10] Wysłuchaj o Boże i zmiłuj się nademną; Boże, bądź wybawcą moim. [11] Wtedyś przemienił żałobę mą w taniec, rozwiązałeś wór mój, i przepasałeś mnie uciechą. [12] Aby Cię opiewała sława i nie zamilkła; Boże, Panie mój, wiecznie Cię wysławiać będę.

[1] Tknęła mnie moc Wiekuistego, a wyprowadził mnie w duchu Wiekuisty, i postawił mnie wpośród doliny, a była ona pełna kości. [2] I oprowadził mnie mimo nich dokoła, a oto było ich dużo bardzo na powierzchni onej doliny, a oto były suche bardzo. [3] I rzekł do mnie: Synu człowieczy! czyż mogą ożyć kości te? I odpowiedziałem: Panie, Wiekuisty, Tobie to wiadomo! [4] I rzekł do mnie: Prorokuj o kościach tych, a przemów do nich: Kości wyschłe, posłuchajcie słowa Wiekuistego! [5] Tak rzecze Pan, Wiekuisty, do kości tych: Oto Ja wprowadzę w was ducha, a żyć będziecie! [6] I włożę na was ścięgna, i nawiodę na was muszkuły, i powlokę was skórą, i natchnę was duchem, abyście ożyły, i poznały, żem Ja Wiekuisty. [7] Prorokowałem tedy jak mi polecono; i powstał szmer gdym prorokował, a oto łoskot - i zbliżyły się kości, kość do kości swojej. [8] I spojrzałem, a oto na nich ścięgna, i muszkuły porosły, i rozciągnęła się nad niemi skóra po wierzchu; wszakże ducha jeszcze nie było w nich. [9] I rzekł do mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, synu człowieczy, a oświadcz duchowi: Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Od czterech wiatrów nadejdź duchu, a wioń na tych martwych, aby ożyli! [10] Prorokowałem tedy jak mi polecił, i wstąpił w nich duch, i ożyli i stanęli na nogach swoich jako wojsko liczne niezmiernie. [11] I rzekł do mnie: Synu człowieczy! Kości te, wszystek dom to Israela. Oto powiadają: poschły kości nasze, znikła nadzieja nasza; zginęliśmy! [12] Przeto prorokuj a oświadcz im: Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Oto Ja otworzę groby wasze, i wywiodę was z grobów waszych, ludu Mój! i zaprowadzę was do ziemi Israela; [13] I poznacie, żem Ja Wiekuisty, gdy otworzę groby wasze, i gdy wywiodę was z grobów waszych, ludu Mój! [14] I złożę ducha Mojego w was, abyście ożyli, i zostawię was na ziemi waszej, a poznacie, żem Ja Wiekuisty to wyrzekł i spełnił, rzecze Wiekuisty. ... [22] I uczynię ich narodem jednym na ziemi, na górach israelskich, a król jeden będzie im wszystkim królem, i nie będą nadal dwoma narodami, i nie rozpadną się nigdy więcej na dwa królestwa. [23] I nie będą się kalali nadal bałwanami swymi i obmierzłościami swemi, i występkami swymi, i wybawię ich ze wszystkich siedzib ich, w których grzeszyli, i oczyszczę ich, i będą znowu ludem Moim, a Ja będę Bogiem ich! [24] A sługa Mój Dawid będzie królem nad nimi, i pasterza jednego mieć będą wszyscy; a wedle praw Moich będą postępowali, i ustaw Moich przestrzegali i spełniali je. [25] I mieszkać będą w kraju, który oddałem słudze Mojemu Jakóbowi, w którym mieszkali ojcowie wasi; tak, mieszkać będą w nim oni, i synowie ich, i synowie synów ich na wieki, Dawid zaś, sługa Mój, będzie księciem ich na wieki. [26] I zawrę z nimi przymierze pokoju - przymierzem wieczném będzie ono z nimi - i osadzę ich, i rozmnożę ich, i ustanowię świątynię Moję wpośród nich na wieki. [27] I będzie przybytek Mój nad nimi, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem Moim. [28] I poznają narody, że to Ja, Wiekuisty, Israela uświęcam, gdyż będzie świątynia Moja wpośród nich na wieki.

[1] I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc: [2] Synu człowieczy! Zwróć oblicze swe przeciw Gogowi z ziemi Magog, książęciu naczelnemu w Meszech i Tubal i prorokuj przeciw niemu. [3] A powiedz: Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Otom Ja przeciw tobie Gogu, książęciu naczelny na Meszech i Tubal! [4] I wywabię cię, i włożę wędy w czeluście twoje, i wyprowadzę cię i całe wojsko twoje, konie i jeźdzce, wszystko poubierane w strój wspaniały, hufce potężne przy tarczy i puklerzu, władający mieczem wszyscy. [5] Paras, Kusz i Put z nimi, wszystkie te przy tarczach i w hełmach. [6] Gomer i wszystkie lotne jego zastępy, dom Togarmy z krańców Północy i wszystkie lotne jego zastępy - ludy liczne z tobą. [7] Szykuj się, a gotuj, ty i wszystkie tłumy twoje, które się gromadzą wokoło ciebie, a bądź im wodzem. [8] Po długich czasach powołanym będziesz: U kresu lat dotrzesz do ziemi, która pokrzepiła się po mieczu, zebranej z pośród ludów wielu, do gór israelskich, które w stałą pustynię się były obróciły, która to z pośród ludów wyprowadzoną została, a obecnie zamieszkują spokojnie wszyscy. [9] I wyruszysz, niby burza nadciągniesz, by jako chmura ziemię tę pokryć, ty i wszystkie lotne twe zastępy, i liczne ludy z tobą. [10] Tak rzecze Pan, Wiekuisty: I będzie onego czasu, że powstaną zamysły w sercu twojém a uknujesz plan niegodziwy. [11] I powiesz: Wyruszę przeciw ziemi siół otwartych, wtargnę do owych cichych, mieszkających spokojnie; wszyscy oni mieszkają wszak bez murów, a zawór i bram nie mają. [12] Aby nabrać łupów i zgarnąć zdobycze, aby wyciągnąć rękę przeciw ruinom na nowo osiadłym, przeciw ludowi zgromadzonemu z pośród ludów, który dobytek i mienie sobie zdobywa, który zamieszkał na wypukłém środowisku ziemi. [13] Szeba i Dedan i kupcy z Tarszyszu i wszystkie jego lwięta powiedzą do ciebie: Izali dla nabrania łupów przybyłeś, izali dla zagarnięcia zdobyczy zgromadziłeś tłumy twoje, abyś uniósł srebro i złoto, zabierał dobytek i mienie, abyś nabrał łupów wielkich? [14] Przeto prorokuj, synu człowieczy, a oświadcz Gogowi: Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Zaprawdę, w on dzień gdy lud Mój israelski znowu spokojnie zamieszka, dowiesz się o tem. [15] Wtedy wyruszysz z ostępu twojego, z krańców Północy, a liczne ludy z tobą, jeżdżący na koniach wszyscy, hufce wielkie i wojsko potężne. [16] I przypadniesz na lud Mój israelski jako obłok, abyś pokrył tę ziemię - w późne czasy to się stanie, że cię przywiodę do ziemi Mojej, aby poznały Mnie ludy, gdy się uświęcę tobą przed oczyma ich, o Gogu! [17] Tak rzecze Pan, Wiekuisty: Alboż nie ty ten, o którym mówiłem za dni dawnych, przez sługi Moje, proroków Israela, którzy prorokowali za dni onych przez lata całe, że cię przywiodę na nich! [18] Wszakże w on dzień, w dzień którego nadciągnie Gog na ziemię israelską, rzecze Pan Wiekuisty, wstąpi gniew Mój w nozdrza Moje, [19] I w rzewniwości Mojej, w ogniu oburzenia Mojego to powiadam: Zaprawdę, onego dnia będzie wstrząśnienie wielkie na ziemi israelskiej. [20] I zadrżą przedemną ryby morza i ptactwo nieba i zwierz polny i wszelki płaz pełzający po ziemi, i wszyscy ludzie co na powierzchni ziemi, i porozwalane będą góry i zapadną się piętrzące się skały, a każdy mur na ziemię runie. [21] I przyzwę przeciw niemu po wszystkich górach Moich miecz, rzecze Pan Wiekuisty, miecz każdego przeciw bratu jego się zwróci. [22] I rozprawię się z nim morem i krwią, a deszcz ulewny i grad kamienisty, ogień i siarkę spuszczę nań i na lotne zastępy jego, i na ludy liczne, które przy nim. [23] I tak okażę się wywyższonym, i uświęconym, i wsławię się przed oczyma narodów licznych, a poznają, żem Ja Wiekuisty.

1. Wywyższone i uświęcone niech będzie Jego wielkie Imię (Amen)
--2 w świecie, który On stworzył zgodnie ze Swoją wolą i niech On rządzi Swoim królestwem. Za twojego życia i za twoich dni, i za życia całego Domu Izraela, szybko i w najbliższej przyszłości - i powiedz Amein.
--3. (Ludzie) Niech Jego wielkie Imię będzie błogosławione na wieki wieków.
--4. Błogosławione i chwalone, uwielbione, wywyższone i podniesione, uhonorowane i wywyższone i wychwalane niech będzie Imię Świętego, błogosławiony On; (amen, Brich hu)
--5 ponad wszystkie błogosławieństwa i hymny, pochwały i pocieszenia, które wypowiadamy na świecie - i mówimy Amein.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

(1) Wywyższone i uświęcone niech będzie Jego wielkie Imię
(2) w świecie, który On stworzył zgodnie ze Swoją wolą i niech On rządzi Swoim królestwem. Za twojego życia i za twoich dni, i za życia całego Domu Izraela, szybko i w najbliższej przyszłości - i powiedz Amein.
(3) Niech Jego wielkie Imię będzie błogosławione na wieki wieków.
(4) Błogosławione i chwalone, uwielbione, wywyższone i podniesione, uhonorowane i wywyższone i wychwalane niech będzie Imię Świętego, błogosławiony jest On;
(5) ponad (Dziesięć Dni Pokuty: daleko ponad) wszystkie błogosławieństwa i hymny, pochwały i pocieszenia, które wypowiadamy na świecie - i powiedz Amein.
(6) Oby zostały przyjęte modlitwy i błagania całego Domu Izraela przed ich Ojcem w niebie. I powiedz: Amein.
(7) Niech będzie obfity pokój z nieba i życie dla nas i dla całego Izraela - i powiedz Amein.
(8) Ten, który czyni pokój w Jego wysokich niebiosach, niech uczyni pokój dla nas i dla całego Izraela, i powiedz: Amen.

Kadisz Jatom – Modlitwa żałobna Jitgadal we'jitkadasz szmej raba (razem: Amen). Bealma di w'ra chir'utej, wejamlich malchutej, bechajejchon, u-w'jomechon u-wechajej d'kol bejt Israel, ba'agala u-wizman kariw, weimru: Amen. (razem: Amen.) (razem: Jehej szmej raba mewarach l'alam u-l'almej almaja) Jehej szmej raba mewarach l'alam u-l'almej almaja Jit'barach, wejisztabach, wejitpa'ar, wejitromam, wejit'nasej, wejit'hadar, wejit'aleh, wejit'halal szmej d'kudsza b'rich hu (razem: b'rich hu). L'ela min kol birchata weszirata, tuszbechata wenechemata, da'ami'ran bealma, weimru: Amen (razem: Amen). Jehej szlama raba min szmaja, wechajim alejnu weal kol Israel, weimru: Amen (razem: Amen). Ose szalom bi-m'romaw, hu ya'ase szalom, alejnu weal kol Israel weimru: Amen (razem: Amen). [wymowa języka hebrajskiego może różnić się od zapisu powyżej] י ִ

--Wywyższone i uświęcone niech będzie Jego wielkie Imię
--w świecie, który On stworzył zgodnie ze Swoją wolą i niech On rządzi Swoim królestwem. Za twojego życia i za twoich dni, i za życia całego Domu Izraela, szybko i w najbliższej przyszłości - i powiedz Amein.
--Niech Jego wielkie Imię będzie błogosławione na wieki wieków.
--Błogosławione i chwalone, uwielbione, wywyższone i podniesione, uhonorowane i wywyższone i wychwalane niech będzie Imię Świętego, błogosławiony On;
--ponad (Dziesięć Dni Pokuty: daleko ponad) wszystkie błogosławieństwa i hymny, pochwały i pocieszenia, które wypowiadamy na świecie - i mówimy Amein.

--niech będzie wielki pokój z nieba i życie nad nami i całym Izraelem i powiedzmy amen

7. pokoj...

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

(2) Błogosławiony Ten, który przemówił i świat powstał, błogosławiony; błogosławiony Ten, który podtrzymuje stworzenie; błogosławiony Ten, który mówi i czyni; błogosławiony Ten, który postanawia i wypełnia; błogosławiony Ten, który ma litość nad ziemią; błogosławiony Ten, który ma litość nad stworzeniami; błogosławiony Ten, który dobrze wynagradza tych, którzy się Go boją; błogosławiony Ten, który żyje na wieki i istnieje wiecznie; błogosławiony Ten, który odkupuje i zbawia; błogosławione jest Jego Imię. Błogosławiony jesteś, Adonoy, nasz Boże, Królu Wszechświata, Wszechmogący, miłosierny Ojcze, który jesteś słownie wychwalany przez Swój lud, chwalony i wysławiany przez język Jego pobożnych i Jego sług oraz przez pieśni Dawida, Twego sługi. Będziemy Cię wychwalać, Adonoyu, nasz Boże, pochwałami i psalmami; będziemy Cię wywyższać, chwalić i wysławiać; będziemy wspominać Twoje Imię i głosić Cię - naszego Króla, naszego Boga. Wyjątkowy, Życie światów, Król, chwalony i wielbiony na wieki jest Jego wielkie Imię. Błogosławiony jesteś, Adonoy, Królu, którego wychwalają chwały.​​​​​​​

(1) Dziękujcie Bogowi, głoście Jego Imię, rozgłaszajcie Jego czyny wśród narodów. Śpiewajcie Mu, komponujcie Mu pieśni, mówcie o wszystkich Jego cudach. Bądź dumny z Jego świętego Imienia, niech raduje się serce tych, którzy szukają Boga. Szukajcie Boga i Jego potęgi, nieustannie szukajcie Jego obecności. Pamiętaj o cudach, których dokonał, o Jego cudach i prawach z Jego ust. [Nasienie Izraela, Jego sługa, dzieci Jakuba, Jego wybrani. On jest Bogiem, naszym Bogiem; cała ziemia rządzi się Jego prawami. Pamiętajcie o Jego przymierzu na zawsze - o słowie, które nakazał tysiącom pokoleń - które zawarł jako traktat z Abrahamem i które było Jego przysięgą złożoną Izaakowi. Ustanowił je dla Jakuba jako ustawę, dla Izraela jako wieczne przymierze. Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan, część twego dziedzictwa. Kiedy było was niewielu - bardzo niewielu - i byliście w niej obcymi. Wędrowali od narodu do narodu i od jednego królestwa do innego ludu. Nie pozwolił nikomu ich uciskać i napominał królów ze względu na nich. Nie dotykajcie Moich pomazańców i nie krzywdźcie Moich proroków". Śpiewajcie Bogowi na całej ziemi, ogłaszajcie Jego wybawienie z dnia na dzień. Opowiadajcie Jego chwałę wśród narodów, Jego cuda wśród wszystkich ludów. Bo Bóg jest wielki i najbardziej wychwalany; Niesamowity jest ponad wszystkich bogów. Bo wszyscy bogowie narodów są bożkami, podczas gdy Bóg stworzył niebiosa.
(2) Piękno i blask są przed Nim, siła i radość są w Jego obecności. Oddaj Bogowi rodziny ludów - oddaj Bogowi chwałę i potęgę. Oddajcie Bogowi chwałę należną Jego Imieniu, przynieście ofiarę i przyjdźcie przed Niego, pokłońcie się przed Bogiem w blasku świętości. Drżyjcie przed Nim wszystkie narody ziemi, bo On ustanowił zamieszkały świat tak, że nie może się poruszyć. Niebiosa będą się radować, ziemia będzie się radować i będą głosić wśród narodów: Bóg rozpoczął swoje panowanie. Morze i jego pełnia będą ryczeć; pole i wszystko, co na nim jest, będzie się radować. Wtedy drzewa leśne będą śpiewać z radości, [ustępując] przed Bogiem, gdy przyjdzie sądzić ziemię. Dziękujcie Bogowi, bo jest dobry, bo Jego dobroć jest wieczna. I powiedz: "Wybaw nas, Boże naszego wybawienia; zbierz nas i wybaw nas od narodów, abyśmy dziękowali Twojemu świętemu Imieniu, abyśmy byli wychwalani w Twojej chwale". Błogosławiony Bóg, Bóg Izraela na wieki wieków, a cały lud powiedział: "Amein" i wychwalali Boga". Wywyższajcie Boga, naszego Boga, i padajcie przed Jego podnóżkiem. Święty jest On! Wywyższajcie Bóg, naszego Boga, i kłaniajcie się przed Jego świętą górą, bo Bóg, nasz Bóg, jest święty.
(3) A On, Miłosierny, odpokutowuje nieprawość i nie niszczy; często powstrzymuje swój gniew i nie wzbudza całej swojej wściekłości. Ty, Bóg, nie wstrzymuj swego miłosierdzia wobec mnie; niech Twoja dobroć i Twoja prawda zawsze mnie chronią. Pamiętaj o swoim miłosierdziu Bóg i dobroci, bo są one od początku świata.

Daj moc Bogu, Jego duma (majestat) unosi się nad Izraelem, a Jego moc jest w chmurach. Jesteś niesamowity, Boże, z Twoich sanktuariów, Wszechmocny Izraela - On daje moc i moc ludowi; błogosławiony jest Bóg. Wszechmocny pomsty, Bóg, Wszechmocny pomsty, objaw się. Powstań, Sędzio ziemi! Odpłać aroganckim ich sprawiedliwą nagrodę. Wybawienie należy do Adonoya. Na Twój lud spłynie Twoje błogosławieństwo. Selah. Adonoy Zastępów jest z nami, twierdzą dla nas jest Bóg Jakuba. Selah. Adonoy Zastępów! Szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie. Adonoy, wybaw nas. Król odpowie nam w dniu, w którym wołamy.
(4) Wybaw swój lud i pobłogosław swoje dziedzictwo, opiekuj się nim i podnieś go na wieki. Nasza dusza tęskniła za Bogiem, On jest naszą pomocą i naszą tarczą. Bo w Nim nasze serca będą się radować, bo w Jego świętym Imieniu zaufaliśmy. Niech Twoja dobroć, Bóg, będzie nad nami, ponieważ czekaliśmy na Ciebie. Okaż nam swoją dobroć, Bóg, i obdarz nas swoim wybawieniem. Powstań - przyjdź nam z pomocą i odkup nas ze względu na Twoją dobroć. Ja jestem Adonoj, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej; otwórz szeroko usta, a Ja je napełnię. Szczęśliwy jest lud, którego los jest taki, szczęśliwy jest lud, dla którego Adonoy jest ich Bogiem. W Twej dobroci ufam, moje serce będzie się radować z Twego wybawienia; będę śpiewał Adonoyowi, bo obszedł się ze mną łaskawie.

[1] Pieśń dziękczynna. - Okrzykujcie Bogu cała ziemio. [2] Służcie Bogu w radości, przyjdźcie przed Niego w weselu. [3] Uznajcie że Bóg, wszechmocny, On stworzył nas i doń należymy; lud Jego i trzoda któréj pasterzy. [4] Wnijdźcie do bram Jego z dziękczynieniem, do przedsieni Jego z wielbieniem, dziękujcie Mu, błogosławcie imieniu Jego. [5] Albowiem dobrym Bóg, na wieki łaska Jego, a od pokolenia do pokolenia niezawodność Jego.

(1) Modlitwa ta, wspomniana w Maseches Sof'rim 17:11, jest zbiorem 18 wersetów z Psalmów, Kronik i Przysłów, w których Imię Boże (הויה) jest wspomniane 18 razy. Należy bardzo uważać, aby wymawiać "Imię" z najwyższą koncentracją, pamiętając, że jest On Najwyższym Panem wszystkiego, co istnieje.

(2) Chwała boga będzie trwać na wieki; Bóg będzie się radował ze swoich dzieł. Imię Boga będzie błogosławione odtąd na wieki. Od wschodu słońca aż do jego zachodu wychwalane jest Imię Boga. Wysoko ponad wszystkimi narodami jest Bóg, ponad niebiosami jest Jego chwała. Bóg, Twoje Imię jest na wieki, Boga, Twoje Wspomnienie jest dla pokoleń. Bóg ustanowił swój tron w niebie, ale Jego panowanie rządzi wszystkim. Niebiosa będą się radować, ziemia będzie się radować i będą głosić wśród narodów: Bóg rozpoczął swoje panowanie. Bóg jest Królem, Bóg był Królem, Bóg będzie Królem na wieki wieków". Bóg będzie panował przez całą wieczność [gdy] narody wyginą z Jego ziemi. Bóg unieważnia rady narodów, niszczy zamiary ludów. Wiele myśli jest w sercu człowieka, ale [tylko] rada Boga przetrwa. Rada Boga będzie trwać wiecznie, myśli Jego serca przez wszystkie pokolenia. Bo On przemówił i tak się stało; On rozkazał i tak się stało. Albowiem Bóg wybrał Syjon; chciał go na swoje mieszkanie. Bo Bóg wybrał Jakuba, by był Jego, Izraela na swój skarb. Bo Bóg nie odrzuci swego ludu, a swego dziedzictwa nie porzuci. On, Miłosierny, odpokutowuje nieprawość i nie niszczy. On często wycofuje Swój gniew i nie wzbudza całej Swojej wściekłości. Bóg, wybaw nas! Król odpowie nam w dniu, w którym wołamy.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

(1) Rav S.R. Hirsch pisze, że sześć końcowych rozdziałów Księgi Psalmów jest najważniejszym darem natchnionych przez Boga hymnów Dawida, które Izrael tak bardzo kocha. Te sześć psalmów, 145-150, są istotnym składnikiem naszych codziennych modlitw. Nasi Mędrcy przywiązują szczególną wagę do Psalmu 145 i stwierdzają: "Ktokolwiek recytuje 'Pochwałę Dawida' trzy razy dziennie, z pewnością zasługuje na udział w przyszłym świecie" (Maseches Berachos 4b). Gdy psalm ten jest recytowany podczas modlitwy, zawsze wprowadzany jest dwoma wersetami z innych psalmów (84:5 i 144:15). Wersety te zawierają słowo "szczęśliwy" trzy razy, co jest aluzją do tego, że psalm ten jest recytowany trzy razy dziennie. Wersety te są tak ściśle utożsamiane z Psalmem 145, że powszechnie określa się go jako Aszrej (Szczęśliwy).

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)[1] Hymn Dawida. Wynoszę Cię Panie mój, królu, błogosławię imię Twoje na wieki wieków. [2] Każdego dnia błogosławię Cię i wysławiam imię Twoje na wieki wieków. [3] Wielki Bóg i sławiony wielce, a wielkości Jego niema granic. [4] Pokolenie pokoleniu niech wychwala dzieła Twoje, i wszechmoc Twoję niech rozpowiadają. [5] Blask chwały majestatu Twojego, i sprawy cudów Twoich rozpamiętywam. [6] I potęgę wspaniałych czynów Twoich opiewać będą, a o wielkości Twojéj rozpowiem. [7] Sławę wielkiej dobroci Twojéj wygłoszą, a sprawiedliwość Twoję opiewać będą. [8] Litościwy i miłosierny Bóg, nieskory do gniewu i wielki łaską. [9] Dobry Bóg dla wszystkich, i miłosierdzie Jego nad wszystkiemi tworami Jego. [10] Sławią Cię, Boże, wszystkie twory Twoje, i cnotliwi Twoi błogosławią Cię. [11] Chwałę królestwa Twego opowiadają, a potęgę Twoję wygłaszają. [12] Aby zwiastować synom ludzkim Jego potęgę, i chwałę blasku Jego królestwa. [13] Królestwo Twoje królestwem wszech światów, a panowanie Twoje od pokolenia do pokolenia. [14] Wspiera Bóg wszystkich upadających, a podnosi wszystkich zgnębionych. [15] Oczy wszystkich Ciebie wyglądają, a Ty dajesz im pożywienie ich w swoim czasie. [16] Otwierasz rękę Twoję, i nasycasz wszystko co żyje do woli. [17] Sprawiedliwy Bóg na wszystkich drogach Swoich, i łaskawy we wszystkich czynach Swoich. [18] Blizki Bóg wszystkim, którzy Go wzywają, każdemu kto wzywa Go szczerze. [19] Życzenie bogobojnych Swoich spełnia, a wołania ich słucha, i pomaga im. [20] Strzeże Bóg wszystkich, którzy Go miłują, a wszystkich niegodziwych tępi. [21] Chwałę Boga niech głoszą usta moje, a niech błogosławi wszelkie ciało imię święte Jego na wieki wieków.

(1) Alleluja.
Chwal Pana, duszo moja! (2) Będę chwalił Pana przez całe moje życie,
Będę śpiewał hymny memu Bogu, póki będę istniał.
(3) Nie pokładaj ufności w wielkich,
W śmiertelnym człowieku, który nie może zbawić. (4) Tchnienie jego gaśnie;
powraca do prochu;
W tym dniu jego plany spełzną na niczym.
(5) Szczęśliwy ten, kto ma Boga Jakuba za pomoc,
którego nadzieja jest w Panu, jego Bogu, (6) Stworzycielu nieba i ziemi,
morza i wszystkiego, co w nich jest;
który zachowuje wiarę na wieki; (7) który zapewnia sprawiedliwość pokrzywdzonym,
daje pokarm głodnym.
Pan uwalnia więźniów; (8) Pan przywraca wzrok niewidomym;
Pan sprawia, że ci, którzy są pochyleni, stają prosto;
Pan miłuje sprawiedliwych; (9) Pan czuwa nad obcym;
On dodaje odwagi sierocie i wdowie,
lecz drogę bezbożnych czyni krętą.
(10) Pan będzie królował na wieki,
twój Bóg, Syjonie, przez wszystkie pokolenia.
Alleluja.

[1] Chwalcie Pana, bo dobry, śpiewajcie Panu naszemu, bo miły, przystoi Mu chwała. [2] Buduje Jerozolimę Bóg, rozproszonych Izraela zgromadza. [3] Uzdrawia skruszone serca, i opatruje rany ich. [4] Oznacza liczbę gwiazdom, wszystkim imiona nadaje. [5] Wielki Pan nasz i wszechmocny, mądrości Jego bez liku. [6] Pokrzepia upokorzonych Bóg, poniża niegodziwych ku ziemi. [7] Zawtórujcie Bogu dziękczynieniem, zaśpiewajcie Panu naszemu na cytrze. [8] Który pokrywa niebo chmurami, przygotowuje dla ziemi deszcz, rozplenia po górach trawę. [9] Daje bydłu karm, rodowi kruka o co woła. [10] Nie siły konia pożąda, ani w biodrach męża ma upodobanie. [11] Upodobał Bóg czcicieli Swoich, którzy ufają miłosierdziu Jego. [12] Wysławiaj, Jerozolimo, Boga, chwal Pana twojego, Cyonie. [13] On utwierdza zawory bram twoich, błogosławi synom twoim w tobie. [14] Ustanawia w granicach twoich pokój, obfitością ziarna nasyca cię. [15] Zsyła słowo Swoje na ziemię, szybko mknie rozkaz Jego. [16] Spuszcza śnieg jak wełnę, szron jak popiół rozsypuje. [17] Rzuca lód Swój bryłami, przed mrozem Jego któż się ostoi. [18] Posyła słowo Swoje i roztapia je, wionie wiatrem Swoim, leją się wody. [19] Objawił słowo Swoje Jakóbowi, ustawy i prawa Swoje Izraelowi. [20] Nie uczynił tak wszystkim ludom, i praw nie poznały. - Halleluja.

[1] Halleluja. Chwalcie Boga na niebiosach, chwalcie Go na wysokościach. [2] Chwalcie Go wszyscy posłannicy Jego, chwalcie Go wszystkie zastępy Jego. [3] Chwalcie Go słońce i księżycu, chwalcie Go wszystkie gwiazdy światła. [4] Chwalcie Go niebiosa niebios, i wody nad niebiosami. [5] Niechaj chwalą imię Boga, bo On rozkazał i stworzone są. [6] I ustanowił je na wieki wieków, prawo nadał i nie zmieni. [7] Chwalcie Boga na ziemi, cudotwory i wszystkie głębie. [8] Ogień i grad, śnieg i mgła, wicher gwałtowny, wykonawca Jego rozkazu. [9] Góry i wsze pagórki, drzewa owocowe, i wszystkie cedry. [10] Zwierzęta i wszelkie bydło, gady i ptactwo skrzydlate. [11] Królowie ziemi i wsze narody, książęta i wszyscy sędziowie ziemi. [12] Młodzieńcy i dziewice, starcy i młodzież. [13] Niech chwalą imię Boga, bo wzniosłém imię Jego jedynie; wspaniałość Jego nad ziemią i niebem. [14] Podniósł potęgę narodu Swego, sławę wszystkich cnotliwych Swoich, synów Izraela, ludu Mu blizkiego. - Halleluja.

[1] Halleluja. Śpiewajcie Bogu pieśń nową, chwałę Jego w zgromadzeniu pobożnych. [2] Niech cieszy się Izrael Twórcą swoim, niech synowie Cyonu radują się królem swoim. [3] Niech chwalą imię Jego fletem, bębnem i cytrą niech grają Mu. [4] Bo upodobał Bóg lud Swój, uwieńcza pokornych wybawieniem. [5] Cieszą się pobożni sławą, śpiewają na swych łożach. [6] Chwała Pana w głosie ich, a miecz obosieczny w ręku ich. [7] Aby spełnić pomstę na poganach, karę na plemionach. [8] Aby wiązać królów ich pętami, a dostojników ich okowami żelaznemi. [9] Aby postąpić z nimi według prawa zapisanego; wspaniały On dla wszystkich cnotliwych Swoich. - Halleluja.

[1] Halleluja. - Chwalcie Pana w świątyni Jego, chwalcie Go na przestworze potęgi Jego. [2] Chwalcie go we wszechmocy Jego, chwalcie Go wedle ogromu wielkości Jego. [3] Chwalcie Go głosem trąb, chwalcie Go na lutni i cytrze. [4] Chwalcie go bębnem i fletem, chwalcie Go na skrzypcach i piszczałkach. [5] Chwalcie Go na cymbałach głośnych, chwalcie Go na cymbałach brzmiących. [6] Wszelki duch niech chwali Pana. - Halleluja. ​​​​​​​

(3) And David blessed Adonoy in the presence of all the assembly; and David said, Blessed are You, Adonoy, God of Israel, our father,45David singles out Jacob because he was the first Patriarch to mention building a house of God (Genesis 28:22), “Then shall this stone which I have set for a pillar be God’s house.”—Radak forever and ever. Yours, Adonoy, is the greatness, the might, the glory the victory and the beauty,46David thus renders unto God the greatness God has given him. His might in war, his victories in battle, and the majesty of his kingdom, are all due to God’s providence.—Iyun T’filah for all that is in heaven and on earth [is Yours]; Yours, Adonoy, is the kingdom and You are uplifted, [supreme] over all rulers. The riches and the honor come from You, and You rule over all; in Your hand are power and might, and [it is] in Your hand to bestow greatness and strength upon all. And now, our God, we give thanks to You and praise Your glorious Name.47I Chronicles 29:10-13.

(1) You alone are Adonoy;48This is an affirmation of God’s unity: “Adonoy is One.” The next six verses are taken from Nehemiah 9:6-11. They are the last words of praise found in Scripture. You have made the skies, the skies of skies49This denotes the highest of the seven heavens. and all their hosts,50This signifies the sun, moon, and stars. the earth and all that is upon it, the seas and all that is in them; and You give life to all of them, and the heavenly hosts51These are the angelic beings that worship Adonoy. bow before You. You are Adonoy, the God Who chose Avrom, and brought him out of Ur Kasdim and established his name (as) Avrohom.52This was not a mere changing of names. Abraham was elevated and attained new stature as a patriarch by virtue of his new name. And You found his heart faithful before You,53This was demonstrated when he was ready to sacrifice Isaac.

(2) and You made the covenant with him54In some congregations, וכרות is recited responsively on the day of a circumcision. Consequently, some siddurim indicate that a new paragraph begins here. But it is actually a continuation of the verse. to give the land of the Canaanites, the Hittites, the Amorites, the Perizites, the Jebusites, and the Girgashites, to give to his seed; and You kept Your word, for You are righteous. And You saw the affliction of our fathers in Egypt, and their cry You heard at the Sea of Reeds. And You imposed signs and wonders against Pharaoh and all his servants and all the people of his land, for You knew that they acted malevolently against them;55Them, i.e., the Jews in Egypt. and (thus) You have made a name for Yourself, like this day.56The miracles and wonders of the Exodus have not and will not be forgotten. Each generation reaffirms its testimony to God’s might against the Egyptians and thus the event remains as vivid and real as though it occurred today. And the sea, You split before them, and they went through the midst of the sea on the dry land; and their pursuers You hurled into the depths, like a stone into mighty waters.57Nechemyah 9:6-11

[1] Wtedy zaśpiewał Mojżesz i synowie Israela pieśń tę Wiekuistemu, a rzekli w tych słowach: "Zaśpiewam Wiekuistemu, bo wzniósł się wielce; rumaka i jeźdźca jego wtrącił w morze! [2] Sławą i pieśnią moją - Jah, i stał mi się pomocą. Ten to Bóg mój, a uwielbiam Go; Bóg ojca mojego, a wynoszę Go. [3] Wiekuisty - bojownikiem, Wiekuisty imię Jego! [4] Wozy Faraona i wojska jego wrzucił w morze; a wybór trójzapaśników jego pogrążony w morzu Sitowém! [5] Otchłanie pokryły ich; zapadli w głębie jako kamień. [6] Prawica Twoja, Wiekuisty, uświetniona mocą, prawica Twoja, Wiekuisty, zgromiła wroga! [7] Wielkością majestatu Twego kruszysz przeciwników Twoich; wywierasz gniew Twój, pożera ich niby źdźbło. [8] Zadęciem nozdrzy Twoich spiętrzyły się wody, stanęły jako grobla nurty, skrzepły tonie w pośrodku morza! [9] Rzekł wróg: "Będę gonił, doścignę, rozdzielę łupy; nasyci się nimi dusza moja, obnażę miecz mój, wytępi ich ręka moja!" [10] Zadąłeś tchnieniem Twojém, okryło ich morze; pogrążyli się jako ołów w wodach potężnych. [11] Któż, jak Ty, między bóstwami, Wiekuisty? Któż, jak Ty, wsławiony świętością, wspaniały w chwale, sprawco cudów! [12] Wyciągnąłeś prawicę Twoję, - pochłonęła ich ziemia!... [13] Wiedziesz łaską Twoją ten lud, któryś wybawił, prowadzisz mocą Twoją do przybytku świętości Twojej! [14] Słyszą narody, drżą; dreszcz przejmuje mieszkańców Peleszeth. [15] Wtedy trwożą się książęta Edomu, mocarze Moabu, przejmuje ich drżenie, truchleją wszyscy mieszkańcy Kanaanu. [16] Oby padła na nich bojaźń i trwoga, od wielkości ramienia Twego niechaj zaniemieją jako głaz, aż przejdzie lud ten, któryś sobie nabył! [17] Zaprowadzisz ich i zasadzisz na górze dziedzictwa Twego, na miejscu, które urządzisz na siedzibę Twą, Wiekuisty, w świątyni, Panie, którą założą ręce Twoje! [18] Wiekuisty królować będzie na wieki i na zawsze!" [19] I tak weszły konie Faraona z wozami jego i jeźdźcami do morza i zwrócił na nich Wiekuisty wody morza; synowie zaś Israela przeszli po suszy środkiem morza.

(1) Praised be Your Name forever,1Your praise is unlimited in terms of time; You will be praised forever.—Ya’avetz our King, Almighty the great and holy King in heaven2Your praise is unlimited in terms of place; You will be praised in heaven as well as on earth.—Ya’avetz and on earth. For to You it is fitting [to offer] Adonoy, our God, and God of our fathers, song and praise, glorification and hymns, [to proclaim Your] strength and dominion, victory, grandeur, and might, praise and glory, holiness and sovereignty, blessings and thanksgivings,3Fifteen words of praise and adoration are enumerated. Hebrew is remarkably rich in the vocabulary of adoration and worship. As Latin is the language of war and Greek of oratory, so is Hebrew the language of prayer.—Midrash from now and forever. Blessed are You, Adonoy, Almighty, King [Who is] great in [our] praise Almighty, of [to Whom we offer our] thanksgiving, Master of [Whom we praise for His] wonders,4These lines were adapted from the explanation of the Tzelosa d’Avrohom. the Selector of song-hymns, You are the King, Almighty, Life of [all] the worlds.

(1) It has become a universally-accepted custom to recite Barechu before proceeding to the blessings of Shema. Barechu, like Kaddish and Kedushah, cannot be recited unless a quorum—a minyan of ten adult males—is present. Barechu is also said by one who is called upon to read from the Torah. The practice of saying Barechu is mentioned numerous times in the Talmud. It is even cited in the Mishna (Maseches Berachos 49b) in the names of Rabbi Akiva and Rabbi Yishmael.

(2) The Chazzan says:

(3) Bless Adonoy Who is blessed.

(4) The Congregation responds and the Chazzan repeats:

(5) Blessed is Adonoy, Who is blessed forever and ever.

Błogosłowiony Jesteś Ty Haszem, nasz Bóg, Król świata, który kstałtuje światło i stwardza ciemność czyni pokój i stwarza wszystko

izajasza 45:7
[7] Przygotowujący światło, i wytwarzający ciemność, sprawiający dobro i tworzący zło - Ja Wiekuisty czynię to wszystko.

który daje światło ziemi i tym, którzy na niej mieszkaja. w swojej dobroci odnawia nieustannie każdego dnia dzieło stworzenia. jak wielkie są Twoje dzieła, Haszem, wszystkie uczynileś z mądrościa, zimia pełna jst Twojej własności. Król jedynie wywyzszony przed aktem stworzenia, wychwalany, wysławiany, wyniesiony od najdawaniesjszych dni. Boże wieczny, w Swoim wielkim miłosierdziu zmiłuj się nad nami, Panie naszej siły, Opoko naszey twierdzy, Tarczo naszego zbawienia, bądz dla nas Twierdza. Boże błogosławiony, wielkej mądrości, przygitowujący i działaniem pormieni słońca. Dobry który ukształtował chwalę Swojego imienia, który rozmiesćił ciała niebieskie wokół ASwojej potęgi. Przywodci jego zastępow, swięci, wywyższający Wsczechmocnego, nieustannie opowiadają chwale Boga i chwalę jego świętości. Bądz błogosławiony, Haszem, naz Boze, ponad pochwały dzieł Twoich rąk i ponad światłość świateł, które uczyniłeś-niech cie wysławiają. sela.

Bądz błogosławiony, nasza ópoko, nasz królu i nasz wybawco, stwarzający świętych. Niech będzie wychwalane Twoje Imie na wielki, królu nasz, kształtujący posługujących, i którego wszyscy posługujący stoją na wysokosciach świata i oglaszają razem, w bojażni donośnie, słowa Boga żywego i króla świata. Wszyscy oni są ukochani, wszyscy są nieskazitelni, wszyscy potęzni i wszyscy wykonują w strachu i w bojażni wolę swojego Własciciela. Wszyscy otwierają swoje usta w świętości i czystości, śpiewem i pieśnia, i błogosławią, i wychwalają, i wysłasiają czczą, uświęcają i królowanie.

imienia Boga, króla wielkiego, potęznego, i straszliwego Królestwa Niebios, jeden od drugiego i jają pozwolenie, jeden drugiemu, aby uświęcać swojego Tworce, w spokoju ducha, językiem jasnum i przyjemnym. Wszyscy jak jeden ogłaszają jego Świętość i mówią w bajażni.

Święty, święty święty Haszem Mocy, pełna jest cała ziemia Jego chwały.

Niech będzie błogosławiony majestat Haszem z Jego miejsca.

Bogu błogosławionemu ofiarują przyjemne mlodie, królowi, Bogu Żywemu i trającemu, wypowiadają pieśni i ogłaszają pochwały. Bo On sam dokonuje potęznich, dzieł, czyni nowe rzeczy, jest Panem wojem, rozsiewa sprawiedliwość, sprawia, że zakwita zbawienie, stwarza uzdrowienie. Zbyt straszliwy, by Go chwali, Pan cudów, który w sowjej dobroci nieustannie odnawia codzniennie Dzieło stworzenia, jak jest powiedzane. Dziekujmy temu który czyni wielkie światła, bo na wieki jest jego Laska. Zaswiec nowe światło na Syjonie i obyśmy wszyscy zasłużyli prędko na jego światłość. Błogosławiony jesteś Ty Haszem, Twórca świateł.

Wielka miłoscią nas pokochałeś, Haszem. nasz Bożę. Okazałesz nam niezmiernie wielkie współczucie, ójcie nasz, Królu uczyłeś praw życia, zmiłuj się nad nami i nauczaj nas. Ojcze nasz, ojcze miłosierny, okazujący miłosierdzie, zmiluj się nad nami i jaj naszym sercem rozumieć i wyjasniać, słuchać uczyć się i nauczać, przestrzegać i wypełniać i urzeczywistiniać wszystkie słowa nauki Twowje Tory, z miłoscią. Oswieć nasze oczy Twoje Torą i spraw, by nasze serca dla kochania i bojażni Twojego Imienia. I zjednocz nasze serca dla kochania i bajażni Twojego Imienia. I obyśmy się nie zawstydzili na wieki. Bo Twojemy Imieniu świętemy, wielkemu i straszliwemu zaufaliśmy, obyśmy się uradnowali ucieszyli Twoim zbawieniem.

Przywiedż nas w pokoju z czterech krańców ziemi i zaprowadż nas wyprostawanych do nsaszego kraju. Bo Ty jesteś Bogiem czyniącym zbawienie i wybrałeś nas spośród wszystkich ludów i języków. I zliżyłeś nas do Twoejego wielkiego Imienia na zawsze w prawdzie, abyśmy Ci dziękował i oglaszali Twwoją jedyność z miłoscią. Błogosławiony jesteś Ty Haszem, który wybiera Swój lud, Jisraela w miłości.

(1) The foundation of all foundations and the pillar of wisdom is to know that there is a Primary Being who brought into being all existence. All the beings of the heavens, the earth, and what is between them came into existence only from the truth of His being.

(2) If one would imagine that He does not exist, no other being could possibly exist.

(3) If one would imagine that none of the entities aside from Him exist, He alone would continue to exist, and the nullification of their [existence] would not nullify His existence, because all the [other] entities require Him and He, blessed be He, does not require them nor any one of them. Therefore, the truth of His [being] does not resemble the truth of any of their [beings].

(4) This is implied by the prophet's statement [Jeremiah 10:10]: "And God, your Lord, is true" - i.e., He alone is true and no other entity possesses truth that compares to His truth. This is what [is meant by] the Torah's statement [Deuteronomy 4:35]: "There is nothing else aside from Him" - i.e., aside from Him, there is no true existence like His.

(5) This entity is the God of the world and the Lord of the entire earth. He controls the sphere with infinite and unbounded power. This power [continues] without interruption, because the sphere is constantly revolving, and it is impossible for it to revolve without someone causing it to revolve. [That one is] He, blessed be He, who causes it to revolve without a hand or any [other] corporeal dimension.

Hear, Israel: Adonoy is our God, Adonoy is One.

[4] Słuchaj, Israelu! Wiekuisty, Bóg nasz, Wiekuisty - jedyny! [5] A będziesz miłował Wiekuistego, Boga twojego, całém sercem twojém, i całą duszą twoją, i całą mocą twoją. [6] I niechaj będą słowa te, które ci przykazuję dzisiaj, na sercu twojém! [7] I wpajaj je dzieciom twoim, i rozmawiaj o nich, bawiąc w domu twoim, i idąc drogą, i kładąc się, i wstawając. [8] I nawiążesz je jako znak na rękę twoję, i niechaj będą przepaską między oczyma twojemi. [9] I napiszesz je na podwojach domu twego, i na bramach twoich! [13] I stanie się, gdy słuchać będziecie przykazań moich, które przykazuję wam dzisiaj, abyście miłowali Wiekuistego, Boga waszego, i służyli mu całem sercem waszém, i całą duszą waszą, - [14] Dam wtedy deszcz ziemi waszej w czasie swoim, wczesny i późny; i będziesz zbierał zboże twoje, i wino twoje, i oliwę twoję; [15] Dam téż trawę na polu twojém dla bydła twego; i będziesz jadł, a nasycisz się. [16] Strzeżcie się, aby się nie dało uwieść serce wasze, abyście nie odstąpili, i służyli bogom innym, i korzyli się im; [17] Inaczej wspłonie gniew Wiekuistego na was, i zamknie On niebo, i nie będzie deszczu, ziemia téż nie wyda plonu swego; a zginiecie rychło z ziemi pięknej, którą Wiekuisty oddaje wam! [18] I tak przyjmcie te słowa moje do serca waszego, i do duszy waszej; i nawiążcie je jako znak na rękę waszę, i niechaj będą przepaską między oczyma waszemi; [19] A nauczajcie ich synów waszych, mówiąc o nich, gdy siędziesz w domu twoim, i gdy pójdziesz drogą, i gdy położysz się, i gdy wstaniesz; [20] I napiszesz je na podwojach domu twego, i na bramach twoich: [21] Aby umnożyły się dni wasze, i dni synów waszych na ziemi, którą zaprzysiągł Wiekuisty ojcom waszym, - oddać im, ile dni niebo nad ziemią.

[37] I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł: [38] "Powiedz synom Israela, a poleć im, aby zrobili sobie strzępki na krajach szat swoich, w pokoleniach swych, a nadawali na te strzępki narożne nić z błękitu. [39] A niechaj będzie to dla was strzępkiem, abyście spoglądając nań wspominali na wszystkie przykazania Wiekuistego, i spełniali je, a nie unosili się za sercem waszém i za oczyma waszemi, za któremi się uganiacie; [40] Abyście pamiętali i spełniali wszystkie przykazania Moje, a byli świętymi Bogu waszemu. [41] Jam Wiekuisty, Bóg wasz, którym wywiódł was z ziemi Micraim, aby być wam Bogiem; Jam Wiekuisty, Bóg wasz!"

[5] A będziesz miłował Wiekuistego, Boga twojego, całém sercem twojém, i całą duszą twoją, i całą mocą twoją. [6] I niechaj będą słowa te, które ci przykazuję dzisiaj, na sercu twojém! [7] I wpajaj je dzieciom twoim, i rozmawiaj o nich, bawiąc w domu twoim, i idąc drogą, i kładąc się, i wstawając. [8] I nawiążesz je jako znak na rękę twoję, i niechaj będą przepaską między oczyma twojemi. [9] I napiszesz je na podwojach domu twego, i na bramach twoich!

[13] I stanie się, gdy słuchać będziecie przykazań moich, które przykazuję wam dzisiaj, abyście miłowali Wiekuistego, Boga waszego, i służyli mu całem sercem waszém, i całą duszą waszą, - [14] Dam wtedy deszcz ziemi waszej w czasie swoim, wczesny i późny; i będziesz zbierał zboże twoje, i wino twoje, i oliwę twoję; [15] Dam téż trawę na polu twojém dla bydła twego; i będziesz jadł, a nasycisz się. [16] Strzeżcie się, aby się nie dało uwieść serce wasze, abyście nie odstąpili, i służyli bogom innym, i korzyli się im; [17] Inaczej wspłonie gniew Wiekuistego na was, i zamknie On niebo, i nie będzie deszczu, ziemia téż nie wyda plonu swego; a zginiecie rychło z ziemi pięknej, którą Wiekuisty oddaje wam! [18] I tak przyjmcie te słowa moje do serca waszego, i do duszy waszej; i nawiążcie je jako znak na rękę waszę, i niechaj będą przepaską między oczyma waszemi; [19] A nauczajcie ich synów waszych, mówiąc o nich, gdy siędziesz w domu twoim, i gdy pójdziesz drogą, i gdy położysz się, i gdy wstaniesz; [20] I napiszesz je na podwojach domu twego, i na bramach twoich: [21] Aby umnożyły się dni wasze, i dni synów waszych na ziemi, którą zaprzysiągł Wiekuisty ojcom waszym, - oddać im, ile dni niebo nad ziemią.

[37] I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł: [38] "Powiedz synom Israela, a poleć im, aby zrobili sobie frędzle na krajach szat swoich, w pokoleniach swych, a nadawali na te frędzle narożne nić z błękitu. [39] A niechaj będzie to dla was strzępkiem, abyście spoglądając nań wspominali na wszystkie przykazania Wiekuistego, i spełniali je, a nie unosili się za sercem waszém i za oczyma waszemi, za któremi się uganiacie; [40] Abyście pamiętali i spełniali wszystkie przykazania Moje, a byli świętymi Bogu waszemu. [41] Jam Wiekuisty, Bóg wasz, którym wywiódł was z ziemi Micraim, aby być wam Bogiem; Jam Wiekuisty, Bóg wasz!"

(2) —and firm, certain and enduring, upright and faithful, beloved and cherished, desired and pleasant,awesome and mighty, correct and acceptable, good and beautiful is this [affirmation] to us for all eternity. It is true, that the God of the Universe, is our King, the Stronghold of Jacob is the Shield of our deliverance. Throughout the generations He endures and His Name endures, and His throne is confirmed; and His sovereignty and His faithfulness endure forever.His words are alive and enduring, faithful and desirable forever and to all eternity; for our fathers and for us, for our children and for our generations, and for all generations of the seed of Israel, Your servants.

(3) Upon the first and upon the last, [generations] [it is] a matter that is good and everlasting. It is true and faithful, a Law that will never be abrogated. Truly you Adonoy, are our God, and the God of our fathers, our King, the King of our fathers, our Redeemer, Redeemer of our fathers, our Former, Rock of our deliverance; our Liberator and our Saver which is Your Name from old, and there is no God besides You.

(4) You have always been the Helpof our fathers; a Shield and a Deliverer to their children after them in every generation. The heights of the universe is Your habitation, and Your judgments and Your righteousness [reach] to the ends of the earth.Fortunate is man who heeds Your commandments; and takes Your Torah and Your word to his heart. Truly, You are the Master of Your people and a mighty King to defend their cause. Truly, You are First and You are Last,and we have no king, redeemer, or deliverer besides You. You redeemed us from Egypt. Adonoy, our God, You liberated us from the house of bondage. You slew all their firstborn, and You redeemed Your firstborn,. You split the Sea of Reeds, and You drowned the wicked. You caused the beloved ones to pass through, while the waters covered their enemies; not one of them remained. Because of this, the beloved ones praised and exalted the Almighty; and the beloved ones offered hymns, songs, and praises, blessings and thanksgiving to the King, the Almighty, [Who is] living and enduring. (He is) exalted and uplifted, great and awesome; He humbles the haughty and raises the lowly.He frees the captives and redeems the humble, helps the impoverished, and He answers His people when they cry out to Him.

(5) Praises to the most high Almighty, blessed is He, and He is blessed. Moses and the Children of Israel sang a song to You with great joy, and they all proclaimed:

(6) Who is like You among the mighty, Adonoy! Who is like You— [You are] adorned in holiness, awesome in praise, performing wonders!

(7) With a new song the redeemed people praised Your Name at the seashore! All of them gave thanks in unison and proclaimed Your sovereignty and said:

(8) Adonoy will reign forever and ever.

(9) Rock of Israel, arise to the aid of Israel, and liberate Judah and Israel as You promised.Our Redeemer— ‘Adonoy of hosts’ is His Name, the Holy One of Israel Blessed are You, Adonoy, Who redeemed

[1] Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Gdy go odwiedził Natan, prorok, po przyjściu do Bat-Szeby. Zmiłuj się nademną Panie wedle łaski Twojéj, według wielkiego miłosierdzia Twego zmaż występki moje. [2] Zupełnie obmyj mnie z winy mojéj, a z grzechu mojego oczyść mnie. [3] Bo występki moje ja znam, a grzech mój obecny mi zawsze. [4] Tobie samemu zgrzeszyłem, a zło w oczach Twoich czyniłem, przetoś sprawiedliwy w wyroku Twoim, czysty w sądzie Twoim. [5] Owóż w występku stworzony zostałem, i w grzechu poczęła mnie matka moja. [6] Wszak prawdy żądasz w tajni, a w skrytości mądrość wskazujesz mi. [7] Rozgrzesz mnie izopem, a będę czysty, obmyj mnie, a od śniegu będę bielszy. [8] Daj mi usłyszeć radość i wesele, niech rozradują się kości, któreś pokruszył. [9] Odwróć oblicze Twoje od grzechów moich, a wszystkie winy moje zmaż. [10] Serce czyste stwórz mi Panie, a ducha stałego odnów we mnie. [11] Nie rzucaj mnie z przed oblicza Twego, a ducha Twego świętego nie odbieraj mi. [12] Przywróć mi radość wybawienia Twojego, a duchem gorliwym pokrzep mnie. [13] Nauczać będę przestępców dróg Twoich, a grzesznych by do Ciebie wrócili. [14] Ocal mnie od krwawéj winy Panie, Panie wybawienia mojego, by wysławiał język mój sprawiedliwość Twoję. [15] Panie wargi moje roztwórz, a niech usta moje wygłoszą chwałę Twoję. [16] Bo nie pragniesz ofiar, abym je składał, całopalenia nie żądasz. [17] Ofiarami Panu duch skruszony, sercem skruszoném i złamaném Panie nie pogardzisz. [18] Obdarz w łasce Twojéj Cyon, odbuduj mury Jerozolimy. [19] Wtedy upodobasz ofiary sprawiedliwości, całopalenie i dary; wtedy wniosą na ołtarz Twój woły.

Boże, otwórz wargi moje, a usta moje będą głosiły Twoją chwałę

I Błogosławiony jesteś ado-naj, Boże nasz i Boże Ojców naszych, Boże Abrahama--chesed, Boże Izaaka--sila i Boże Jakuba--prawde. Boże wielki, potężny i straszliwy, Boże Najwyższy, Stwórco nieba i ziemi, tarczo nasza i tarczo Ojców naszych (nasza nadziejo we wszystkich pokoleniach). Błogosławiony jesteś Jahwe, tarczo Abrahama.

Jesteś wielki (poniżający wielkich) potężny (sądzący potężnych ), żyjący wiecznie, wskrzeszający zmarłych(pozwalający wiać wiatrowi i rosie opadać), wspomagający żywych, wskrzeszenie umarłych (na naszych oczach zakwitaj nam pomocą). Błogosławiony jesteś Jahwe, wskrzeszenie umarłych.

Święty jesteś i straszliwe jest Imię Twoje, i świętośći chwalą ciebie codziennie. Błogosławiony jesteś ado-naj, Boże święty.

Ty obdarzasz człowieka wiedzą i uczysz śmiertelnika rozumienia. Daj nam od Siebie w darze wiedzę rozumienie i poznanie. Błogosławiony jesteś ty, Haszem, który obdarza wiedzą.

Spraw, byśmy wrócili, Nasz Ojcze, do Twojej Tory i przyciągnij nas, królu nasz do Twojej służby. Daj nam powrócić przez pełną skruchę przed Twoje oblicze. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, Który pragnie skruchy.

Wybacz nam, nasz Ojcze, bo zgrzeszyliśmy. Odpuść nam, Królu nasz, bo zawiniliśmy. Ty bowiem odpuszczasz i przebaczasz. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który obficie obdarza przebaczeniem.

Zobacz naszą nędzę. Opowiedz się za nami i wybaw nas szybko przez wzgląd na Twoje imię, Ty bowiem jesteś potężnym wybawicielem. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, wybawiciel Izraela.

Ulecz nas Haszem a będziemy uleczeni. Zbaw nas, a będziemy zbawieni, Ty bowiem jesteś naszym powodem do chwały. Daj całkowite uleczenie wszystkich naszych ran, bo Ty jesteś Bóg, Król, Lekarz godny zaufania i miłosierny. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który uzdrawia chorych Twojego ludu Izraela.

Pobłogosław nam, Haszem, nasz Boże dobrem ten rok i wszystkie jego plony, i daj błogosławieństwo na ziemi. I nasyć nas Twoim dobrem. Pobłogosław nasz rok jak najlepsze lata. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który błogosławi lata.

Zadmij w wielki szofar na nasze uwolnienie i wznieś sztandar, aby zgromadzić naszych wygnańców. I zbierz nas z czterech krańców świata. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który zbiera wygnańców swego ludu Izraela.

Przywróć naszych sędziów jak na początku i naszych doradców jak ongiś, a oddaj od nas smutek wzdychanie. Króluj nam Ty sam, Haszem, w dobroci i miłosierdziu, i osądź nas sprawiedliwym sądem. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, Król, który kocha sprawiedliwość i sąd.

Dla oszczerców niech nie będzie nadziei i wszyscy, którzy czynią niegodziwość niech natychmiast przepadną, niech wszyscy oni zostaną prędko odcięci. Rychło wykorzeń przewrotnych, rozbij ich, pokonaj i poniż szybko, za naszych dni. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który rozbija wrogów i poniża zadufanych.

Nad sprawiedliwymi, pobożnymi, nad starszyzną Twojego narodu, domu Izraela, i nad jego ocalonymi, uczonymi, nad sprawiedliwymi, konwertytami i nad nami, niech wzejdzie Twoje miłosierdzie, Haszem, Boże nasz. Wynagródź wszystkich prawdziwie pokładających ufność w Twoim imieniu. Połącz nasz los z ich losem na zawsze, a nie zawstydzimy się, że Tobie zaufaliśmy. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który wspierasz i umacniasz sprawiedliwych.

Do Jerozolimy, Twojego miasta. Wróć w miłosierdziu i zamieszkaj pośrodku niej, jak powiedziałeś. Odbuduj ją prędko, za naszych dni, jako wieczną budowlę. I ustanów rychło pośrodku niej tron Dawida. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, odbudowujący Jerozolimę.

Spraw, by szybko wzeszło latorośl Dawida, Twojego Sługi i wznieś jego chwałę poprzez Twoje zbawienie, bo każdego dnia wyglądamy Twojego zbawienia. Błogosławiony jesteś Ty, Haszem, który sprawia, że rozkwita chwała zbawienia.

Usłysz nasz głos, Haszem, nasz Boże. Zlituj się i zmiłuj nad nami. Przyjmij miłosiernie i życzliwie naszą modlitwę, bo Ty jesteś Bogiem, który wysłuchuje modlitw i błagań, i nie odsyłaj nas, Królu nasz, z pustymi rękami sprzed Twojego oblicza. Ty wysłuchujesz miłosiernie modlitw Twojego ludu izraela. błogosławiony jesteś Ty, Haszem, ktory wysłuchuje modlitwy.