Psalmy w Kabalat Szabat (Copy)

[1] Pójdźcie, zaśpiewajmy Bogu, wysławiajmy opokę pomocy naszéj. [2] Przywitajmy oblicze Jego dziękczynieniem, pieśniami zanućmy Mu. [3] Bo Panem wielkim Bóg, i królem wielkim nad wszystkie bóztwa. [4] W którego ręku głębie ziemi, a szczyty gór Jego są. [5] Którego jest morze, bo On je stworzył, i ląd, który ręce Jego ukształtowały. [6] Pójdźmy, ukorzmy się i pokłońmy, klęknijmy przed Bogiem Stwórcą naszym. [7] Bo On Pan nasz, a my lud któremu pasterzy, i trzoda ręki Jego, od dzisiaj jeżeli głosu Jego usłuchacie. [8] Nie zatwardzajcie serca waszego jak w Meriba, jak w dzień Masa na puszczy. [9] Kiedy kusili Mnie ojcowie wasi, doświadczali, choć widzieli dzieło Moje. [10] Czterdzieści lat przykrzyłem Sobie to pokolenie, i wyrzekłem: lud to obłąkanego serca, i nie poznali oni dróg Moich. [11] Tak że przysiągłem w gniewie Moim, że nie wnijdą do siedziby Mojéj.

[6] Szukajcie Wiekuistego póki znalezionym być może, wzywajcie Go póki bliskim jest. [7] Niech porzuci niegodziwy drogę swoję, a mąż bezprawia zamysły swoje, i niech nawróci się do Wiekuistego a ulituje się nad nim, i do Boga naszego, gdyż szczodrym jest w odpuszczaniu. [8] Bo nie są myśli Moje jako myśli wasze, ani drogi wasze jako drogi Moje, rzecze Wiekuisty. [9] Bo o ile przewyższają niebiosa ziemię, o tyle przewyższają drogi Moje drogi wasze, a myśli Moje, myśli wasze. [10] Bo jako spada deszcz albo śnieg z nieba, a tam się nie wraca, lecz napawa ziemię i użyźnia ją i upładnia, i dostarcza nasienia siejącemu, a strawy jedzącemu: [11] Takiém będzie i słowo Moje, które wychodzi z ust Moich, nie wróci do Mnie próżno, lecz dokona czego żądam, a przeprowadzi z czém je wysłałem. [12] Tak, w radości wyjdziecie, a w pokoju będziecie prowadzeni; góry i wzgórza wybuchną przed wami śpiewem, a wszystkie drzewa polne uderzą jakoby w dłoń. [13] Miasto głogu wyrośnie cyprys, a miasto pokrzywy wyrośnie mirt, i będzie to Wiekuistemu ku sławie, na znak wieczny, niezatarty.

[1] Tak rzecze Wiekuisty: Przestrzegajcie prawa, a spełniajcie sprawiedliwość, bo bliską jest pomoc Moja nadejścia, a łaska Moja objawienia się. [2] Szczęsny człowiek, który to czyni, a syn Adama, który trzyma się tego, - który przestrzega sabbatu, aby go nie znieważył, a strzeże ręki swojej, aby nie spełniła nic złego. [3] A niech nie rzecze cudzoziemiec, który się garnie do Wiekuistego, i powié: Pewnieć wyłączy mnie Wiekuisty od narodu Swego; i niech nie powie trzebieniec: Otom ja drzewo uschłe! [4] Bo tak rzecze Wiekuisty o trzebieńcach, którzyby przestrzegali sabbatów Moich, i obrali to, co Mnie się podoba, a trzymali się przymierza Mojego: [5] Ustanowię im w domu Moim, w murach Moich pomnik i imię, lepsze niżeli przez synów i córki; imię wieczne ustanowię im, które nie będzie zatarte. [6] A téż cudzoziemcy, którzyby się przygarnęli do Wiekuistego, aby Mu służyli, aby miłowali imię Wiekuistego, a byli Mu sługami, - wszyscy, którzyby przestrzegali sabbatu, aby go nie znieważyli, a trzymali się przymierza Mojego: [7] Przywiodę ich do góry Mojej świętej, i rozraduję ich w domu modlitwy Moim; całopalenia i bite ofiary ich przyjemne będą na ołtarzu Moim; bo dom Mój domem modlitwy ma być nazwany dla wszystkich narodów. [8] Oto wyrzeczenie Pana Wiekuistego, który zgromadza rozproszonych Israela: Jeszcze będę nadal gromadził do niego, - do zgromadzonych jego.

[1] Zaśpiewajcie Bogu pieśń nową; śpiewaj Bogu cała ziemio. [2] Śpiewajcie Bogu, wysławiajcie imię Jego; zwiastujcie z dnia na dzień pomoc Jego. [3] Opowiadajcie między narodami chwałę Jego, między wszystkiemi ludami cuda Jego.

[4] Bo wielkim Bóg i sławionym wielce; wspaniały On ponad wszystkie bóztwa. [5] Bo wszystkie bóztwa pogan bałwany; a Bóg niebiosa stworzył. [6] Chwała i urok przed obliczem Jego; potęga i wspaniałość w świątyni Jego.

[7] Nieście Bogu rodziny ludów; nieście Bogu cześć i sławę. [8] Nieście Bogu cześć imienia Jego; składajcie dary i wstępujcie do przedsionków Jego. [9] Ukorzcie się przed Bogiem w nastroju uroczystym; zadrżyj przed Nim cała ziemio. [10] Głoście między narodami: Bóg króluje i utwierdzony świat, nie zachwieje się; sądzić będzie ludy w sprawiedliwości.

[11] Niech się weselą niebiosa, niech się raduje ziemia; niech zahuczy morze i co je zapełnia. [12] Niech cieszy się pole i wszystko co na niém; zarazem rozradują się wszystkie drzewa leśne, [13] Przed Bogiem; bo idzie, bo idzie by sądzić ziemię; sądzić ma świat w sprawiedliwości, a ludy prawdą Swoją.

[1] Pieśń. Zaśpiewajcie Bogu pieśń nową, gdyż cudów dokonał; wsparła go prawica Jego i ramię Jego święte. [2] Oznajmił Bóg pomoc Swą; w oczach narodów odsłonił sprawiedliwość Swoję. [3] Wspomniał łaskę i niezawodność Swą dla domu Izraela; ujrzały wszystkie krańce ziemi pomoc Pana naszego. [4] Wznieście okrzyki Bogu cała ziemio, wybuchnijcie, radujcie się, śpiewajcie. [5] Śpiewajcie Bogu na cytrze, na cytrze i głosem pieśni. [6] Na trąbach i głosem surmy, wykrzykujcie przed królem, Bogiem. [7] Niech zahuczy morze i co je zapełnia, świat i mieszkańcy jego. [8] Rzeki niech przyklasną dłonią, i pospołu góry zawtórują, [9] Przed Bogiem; albowiem idzie by sądzić ziemię. Sądzić ma świat w sprawiedliwości, a ludy słusznością.

[1] Bóg króluje, niech zadrżą narody; zasiadł na Cherubach, niech zachwieje się ziemia. [2] Bóg na Cyonie wielki, a wzniesiony On nad wszystkie narody. [3] Hołdować im imieniu Twojemu, wielkie i wspaniałe, święte ono. [4] Potężny król prawo umiłował, Tyś utwierdził słuszność; prawo i sprawiedliwość w Jakóbie Tyś uczynił. [5] Wywyższajcie Boga, Pana naszego, korzcie się u podnóżka stóp Jego; święty On. [6] Mojżesz i Aron między kapłanami Jego, a Samuel między wzywającymi imienia Jego; wołali do Boga a On ich wysłuchał. [7] Zpośród słupa obłoku przemawiał do nich, strzegli świadectw Jego i zakonu który poruczył im. [8] Boże, Panie nasz, Tyś wysłuchał ich, Panem pobłażliwym byłeś dla nich, ale karzącym postępki ich. [9] Wywyższajcie Boga, Pana naszego i korzcie się przed górą Jego świętą, bo świętym Bóg, Pan nasz.

[1] Pieśń dziękczynna. - Okrzykujcie Bogu cała ziemio. [2] Służcie Bogu w radości, przyjdźcie przed Niego w weselu. [3] Uznajcie że Bóg, wszechmocny, On stworzył nas i doń należymy; lud Jego i trzoda któréj pasterzy. [4] Wnijdźcie do bram Jego z dziękczynieniem, do przedsieni Jego z wielbieniem, dziękujcie Mu, błogosławcie imieniu Jego. [5] Albowiem dobrym Bóg, na wieki łaska Jego, a od pokolenia do pokolenia niezawodność Jego.