Save "Mogen meisjes Aniem Zemirot zingen?Geannoteerd"
Mogen meisjes Aniem Zemirot zingen? Geannoteerd
Vier vragen:
  1. Wat is aniem zemirot?
  2. Waarom zingen jongens die geen bar mitswe zijn aniem zemirot?
  3. Mogen vrouwen voordawwenen?
  4. Mogen vrouwen zingen in sjoel?
Conclusie: mogen meisjes aniem zemirot zingen
1. Wat is Aniem Zemirot
Samengesteld in de 12e eeuw door Jehoeda HaChasid uit Regensburg, Duitsland. Hij was een van de leiders van de Chasidee Ashkenaz, een mystieke stroming uit die tijd. Hij, of zijn vader Samuel HaChasied schreven ook Sjier HaJichoed, de vergelijkbare tekst die in sommige sjoels voorafgaand aan Sjier Hakavod wordt gezegd.
Anders dan je misschien zou denken als je Aniem Zemirot leest, onderschreven ook de Chasidee Ashkenaz het principe dat G'd onbeschrijfbaar is. Zij geloofden echter dat vanuit G'd zijn Kavod straalt, in meerdere niveaus. Het laatste niveau is door de mens waar te nemen en dat wat ook de profeten hebben gezien die een fysieke beschrijving van G'd geven.
In Aniem Zemirot komen veel van de mystieke concepten terug van de Chasidee Azkenaz en de tekst leunt zwaar op citaten uit Tenach.

(ה) אֲסַפְּרָה כְבוֹדְךָ וְלֹא רְאִיתִֽיךָ, אֲדַמְּךָ אֲכַנְּךָ וְלֹא יְדַעְתִּֽיךָ.

Ik vertel van uw Glorie, al kan ik U niet zien,

ik maak gelijkenissen, ik omschrijf u, maar ken U niet.

In zijn inleiding benadrukt de schrijver dat G'd niet te beschrijven is. Het is daarom een misvatting om de tekst als antropomorfisch te zien, als een tekst die G'd als mens probeert te beschrijven. Toch kan het die indruk geven, en in sommige ogen maakt dat de tekst wel degelijk problematisch.
Enerzijds wordt het lied gezien als een lied met een grote kedoesja, heiligheid, juist omdat het de grootsheid en de Kavod van G'd probeert te beschrijven. Dit is de reden om het niet dagelijks te zeggen, maar alleen om sjabbat en feestdagen.
De tekst is on een andere manier ook problematisch. Kijk daarvoor naar Masechet Berachot.

הַהוּא דִּנְחֵית קַמֵּיהּ דְּרַבִּי חֲנִינָא, אֲמַר ״הָאֵל הַגָּדוֹל הַגִּבּוֹר וְהַנּוֹרָא וְהָאַדִּיר וְהָעִזּוּז וְהַיָּראוּי, הֶחָזָק וְהָאַמִּיץ וְהַוַּדַּאי וְהַנִּכְבָּד״.

הִמְתִּין לוֹ עַד דְּסַיֵּים. כִּי סַיֵּים אֲמַר לֵיהּ: סַיֵּימְתִּינְהוּ לְכוּלְּהוּ שִׁבְחֵי דְמָרָךְ?! לְמָה לִי כּוּלֵּי הַאי? אֲנַן, הָנֵי תְּלָת דְּאָמְרִינַן אִי לָאו דְּאַמְרִינְהוּ מֹשֶׁה רַבֵּנוּ בְּאוֹרָיְיתָא, וַאֲתוֹ אַנְשֵׁי כְּנֶסֶת הַגְּדוֹלָה וְתַקְּנִינְהוּ בִּתְפִלָּה — לָא הֲוֵינַן יְכוֹלִין לְמֵימַר לְהוּ, וְאַתְּ אָמְרַתְּ כּוּלֵּי הַאי וְאָזְלַתְּ! מָשָׁל לְמֶלֶךְ בָּשָׂר וָדָם שֶׁהָיוּ לוֹ אֶלֶף אֲלָפִים דִּינְרֵי זָהָב, וְהָיוּ מְקַלְּסִין אוֹתוֹ בְּשֶׁל כֶּסֶף. וַהֲלֹא גְּנַאי הוּא לוֹ!

Er was een individu die de dienst leidde in aanwezigheid van Rabbi Chanina. Hij dawwende:"G'd, de grote, de heldhaftige, de ontzagwekkende, almachtige, de krachtige, de ontzaglijke, de sterke, de machtige, de dappere, de zekere, de geëerde".

Rabbi Chanina wachtte tot hij klaar was. Zodra hij klaar was, vroeg hij: "ben je klaar met het prijzen van onze Meester? Waar is dit allemaal nodig voor? Als Moshe ze niet in de Tora had genoemd en de mannen van de Grote Vergadering ze niet in ons gebed hadden opgenomen, dan hadden we zelfs niet de drie woorden mogen zeggen die we wel zeggen ('De grote, heldhaftige, de ontzagwekkende')". En jij noemde ze allemaal! Dit lijkt op een koning die duizenden gouden dinars heeft en dat we hem dan roemen om zijn zilver! Dit is ongepast!"

De vraag is of het wel wenselijk is om G'd zo uitbundig te prijzen en beschrijven zoals in Aniem Zemirot gebeurt. Ook in Masachet Megilla wordt hierover gesproken. Nadat is vastgesteld wie de 19 berachot van de amida heeft geschreven en geordend leert de gemara:

מכאן ואילך אסור לספר בשבחו של הקב"ה דא"ר אלעזר מאי דכתיב (תהלים קו, ב) מי ימלל גבורות ה' ישמיע כל תהלתו למי נאה למלל גבורות ה' למי שיכול להשמיע כל תהלתו

En hierna is het verboden om G'd nog verder te prijzen, zoals Rabbi Elazar zegt: "wat betekent 'Wie kan de heldendaden van G'd onder woorden brengen, al zijn lof verkondigen'? Voor iemand die het passend is om zijn heldendaden te verkondigen, voor iemand die al zijn lof kan verkondigen. En dat is dus niemand.

Deze zin herkent u ongetwijfeld, we sluiten Aniem Zemirot ermee af. Dit is later toegevoegd en lijkt nog extra te willen benadrukken dat de tekst niet bedoeld is als overmatige lofuiting.
דרש ר' יהודה איש כפר גבוריא ואמרי לה איש כפר גבור חיל מאי דכתיב (תהלים סה, ב) לך דומיה תהלה סמא דכולה משתוקא כי אתא רב דימי אמר אמרי במערבא מלה בסלע משתוקא בתרין:

Rabbi Jehoeda, een man uit Kfar Giborja en sommigen zeggen dat hij uit Kfar Gibor Chajil kwam, leert: "wat is de betekenis van 'voor u is stilte lof'? (Psalmen 65:2)? De beste oplossing voor alles is stilte. Rav Dimi kwam uit Israel naar Babylonië en zei: "in het westen hebben we een gezegde: een woord is een sela waard, stilte twee'".

Beter is nog, zegt de Gemara, om niets te zeggen.
Ook de Maharal uit Praag is niet onverdeeld enthousiast over de teksten van de Chasidee Ashkenaz. In Netivot Olam trekt hij fel van leer tegen de Sjier Hajichoed, een vergelijkbare tekst die in sommige sjoels op sjabbat voorafgaand aan Aniem Zemirot wordt gezegd.

כי אחר התפלה אסור לספר בשבחו של מקום, וכן יש לעשות שלא לספר בשבח של מקום אחר התפלה. ולכך אותם שאומרים השיר אשר נקרא שיר היחוד הוא איסור גמור,

Het is verboden om na de tefila lofuitingen aan G'd toe te voegen, en daarom is er het gebruik om na de tefila geen lofuitingen meer toe te voegen. En daarom, voor zij die het lied dat Sjier Hakavod heet, zeggen, dat is totaal verboden.

Het gebruik om het naar het einde van de dienst te schuiven is daarom opmerkelijk, alhoewel niet niet vreemder is dan de normale plek, na de amida.
2. Waarom zingen jongens die geen bar mitswe zijn aniem zemirot
Hierover zijn twee meningen te vinden. Enerzijds wordt de Kedoesja van Aniem Zemirot benadrukt. Alleen een kind is nog zo zuiver dat de tekst tot zijn recht komt. Anderzijds wordt het gezien als een eerste oefening om chazan te zijn.
Bij de eerste verklaring is een meisje nog niet uitgesloten. Bij de tweede verklaring is het al lastiger, omdat vrouwen niet mogen voordawwenen. Daarom maken we nu eerst een uitstapje naar een heet hangijzer: mogen vrouwen voordawwenen in sjoel, of zelfs maar zingen?
3. Mogen vrouwen voordawwenen in sjoel?
Deze vraag is redelijk simpel te beantwoorden, als het gaat om de Shema en de Amida. Dit is de kern van het dawwenen en deze twee onderdelen zijn mitswot mide'orajta. Een belangrijk halachisch uitgangspunt is dat je een mitswa namens iemand anders kan doen, zolang je allebei dezelfde verplichting hebt Vrouwen hebben geen verplichting vanuit de tora om te dawwennen en kunnen dus niet voor mannen als sjaliach tsiboer optreden, voor shema en Amida. Voor andere onderdelen ligt het genuanceerder, zoals we zo zullen zien. We kijken nog even verder.
4. Mogen vrouwen zingen in sjoel?
De gemara geeft hier dubbele signalen. Enerzijds wordt elke vrouwelijke stem als iets seksueels gezien. Dit brengt de Gemara in het kader van het zeggen van Sjema.

אָמַר רַב חִסְדָּא: שׁוֹק בָּאִשָּׁה עֶרְוָה, שֶׁנֶּאֱמַר: ״גַּלִּי שׁוֹק עִבְרִי נְהָרוֹת״, וּכְתִיב: ״תִּגָּל עֶרְוָתֵךְ וְגַם תֵּרָאֶה חֶרְפָּתֵךְ״. אָמַר שְׁמוּאֵל: קוֹל בָּאִשָּׁה — עֶרְוָה, שֶׁנֶּאֱמַר: ״כִּי קוֹלֵךְ עָרֵב וּמַרְאֵךְ נָאוֶה״. אָמַר רַב שֵׁשֶׁת: שֵׂעָר בָּאִשָּׁה עֶרְוָה, שֶׁנֶּאֱמַר: ״שַׂעֲרֵךְ כְּעֵדֶר הָעִזִּים״.

Rav Chida heeft gezegd: de been van een vrouw wordt als naakt beschouwd, zoals staat geschreven (over Bablonische jonge vrouwen): "Ontbloot je onderbeen en steek de rivier over" (Jesaja 47:2). En de tekst gaat daarna verder: "Je naakte lichaam zal ontbloot worden, je schande zal worden gezien". Shmueel zei: de stem van een (zingende [Rashba]) vrouw is als naaktheid, want er is gezegd: "Want jouw stem is zoet en je ziet er knap uit". (Sjier Hasjiriem 2:14). Rav Sheshet gaat daar zelfs overheen: de haar van een vrouw is naaktheid, want is gezegd: "Je haar is als je kudde geiten, die golvend de berg Gilead afkomt" (Sjier Hasjiriem 4:1).

Die laatste vergelijking is wat vreemd, maar misschien hebben wij te weinig ervaring met kuddes geiten. Het doet mij denken aan grote kuddes antilopes op de Afrikaanse savannes.
De Rashba wijst erop dat het specifiek om een spraak gaat waarin mensen contact met elkaar maken. Hiermee sluit hij spraak (en zang) in sjoel, of bij zemirot aan tafel duidelijk uit van het verbod uit de gemara.

ואלא מיהו נראה דדוקא קול של שאלת שלום או בהשבת שלום כי התם דאיכא קרוב הדעת.

Het lijkt mij dat het juist gaat om de stem die groet en een terug groet, want de reden (van het verbod) is dat je dichtbij bent in je gedachten.

In Masechet Megilla gooit de gemara het over een andere boeg als het gaat over wie uit de tora mag lezen. Hierbij wordt een Tosefta (megilla 3:11) aangehaald:
ת"ר הכל עולין למנין שבעה ואפילו קטן ואפילו אשה אבל אמרו חכמים אשה לא תקרא בתורה מפני כבוד צבור

De wijzen hebben geleerd: iedereen telt mee voor het minjan van zeven lezers, zelfs een kind en zelfs een vrouw. Echter, de wijzen hebben gezegd dat we vanwege de eer van een gemeenschap een vrouw niet laten lezen.

Hier zijn twee zaken interessant: blijkbaar is de stem van een vrouw niet het probleem. Wat is de eer waar de gemara het over heeft? Door een vrouw te laten laajnen zou de suggestie ontstaan dat er geen man is die kan laajnen. Overigens suggereert deze tosefta dat het mogelijk is om vrouwen te laten laajnen, mits de gemeenschap verklaart dat ze hier geen problemen mee hebben.
In de west-askenazische wereld is er een lange traditie dat vrouwen in sjoel, en thuis aan de sjabbestafel, gewoon meezingen, ook als er gasten en onbekenden aan tafel zijn. Dit is ook de Amsterdamse traditie.
Ook rabbijn Samson Rafael Hirsch maakt een interessante observatie, waar rabbijn Katz in de Mitswe van deze week op wijst.
וַתַּ֥עַן לָהֶ֖ם מִרְיָ֑ם שִׁ֤ירוּ לַֽיהוָה֙ כִּֽי־גָאֹ֣ה גָּאָ֔ה ס֥וּס וְרֹכְב֖וֹ רָמָ֥ה בַיָּֽם׃ (ס)

En Mirjam zong voor hen in beurtzang: "Zing voor G'd want , want Hij is hoog verheven. Paard en ruiter stortte Hij in zee".

שמשון בן רפאל הירש

ותען להם – ״להם״ – בלשון זכר – מוסב על משה וישראל; ו״ענה״ במובנו הרגיל פירושו: להשיב, להחזיר מענה. משה וישראל שרו, ומרים והנשים ענו להם.

..

ושמא ההסבר הוא כך: למרות שהנשים נמשכו אחר האנשים בשירתם הנלהבת, הן היו שקולות להם בחשיבות שירתן ובהכרתן בייעודה הנשגב של האומה, אשר בא לידי ביטוי בשירתן

Samson Raphael Hirsch

En zij antwoordde hen: er staat "Lahem" in mannelijke vorm, dit slaat op Moshe en de mannen. Anoe betekent hier de gewone betekenis: antwoorden. Moshé en mannen zongen, de vrouwen antwoorden hen.

..

En misschien is dit de uitleg: hoewel de vrouwen zich aangetrokken voelden tot de man, die enthousiast zongen, was hun zang (van de vrouwen) even belangrijk voor het verkondigen van de verheven toewijding van het volk, zoals tot uitdrukking kwam in hun zang.

Het zingen door de vrouwen was net zo belangrijk als het zingen van de mannen.
Rav Mosheh Lichtenstein, kleinzoon van de beroemde Rav Joseph B. Soloveitchik, schrijft hierover in een artikel in Tradition, een tijdschrift van de Rabbinical Council of America en later ook in Techumin (volume 32). Bij baseert zich daarbij onder andere op twee rabbijnen, de Sde Chemed, die weer de Chefetz aanhaalt. Deze rabbijn stelt dat het zingen van zemirot, slaapliedjes en treurliederen toegestaan is, omdat die niet verleidelijk zijn. Hij baseert zicht daarbij op de praktijk in Duitsland (en dus ook Nederland) en sluit aan bij de mening van Rashba. Uit onze praktijk weten dat dit dus ook geld voor zingen in sjoel. En zoals een rabbijn Katz schijnt te hebben gezegd toen er in de Gerard Dou een vraag over dit onderwerp kwam: vrouwen mogen gewoon meezingen, zolang ze de chazan maar niet overstemmen. Maar dat mogen mannen ook niet.
Conclusie: mogen meisjes aniem zemirot zingen?
Laten we dit allemaal nu bij elkaar brengen. Aniem Zemirot is geen onderdeel van het kern van de dienst, het stuk dat mide'orajta is. Het is een later toegevoegde pijoet. Er is dus geen sprake van een mitswe die de chazan namens de kehilla doet. Daarom is het mogelijk om kinderen het te laten doen.
Waarom laten we jongetjes Aniem Zemirot doen? Als het is omdat het zo een heilig stuk is, dat alleen tot z'n recht komt in de handen van onschuldige kinderen, dan zou een meisje het net zo goed kunnen doen, is mijn idee.
Echter, als we stellen dat het een voorbereiding is op het echte werk van voordawwenen, dan is het minder verstandig. Een vrouw mag immers niet voorgaan bij sjema en amida. Er lijken in de halacha kleine haakjes te vinden om vrouwen een grotere rol in een sjoeldienst te geven. Dit is echter zeker niet de overheersende mening binnen het orthodoxe jodendom.
Er is echter zeker geen probleem voor vrouwen om samen met mannen te zingen, zeker in sjoel. We kunnen kinderen, jongens en meisjes naar mijn idee dus prima samen Aniem Zemirot laten zingen, als groep.